Prof. Dr. Sinsi
|
Beni Bırakma Anne
Beni Bırakma Anne - Gülşen Yılmaz
Bu koku, ah bu koku, ama olamaz ki, bu yavrumun kokusu Yıllarca hasretini çektiğim burnumda tüten koku bu  
Ah yavrum sen misin gerçekten? Gözlerime inanamıyorum Sensin, geldin demek Yolda bile beni gördüğünde yüzünü ekşitiyordun, bakışlarımdan uzağa kaçıyordun, her seferinde ben bin kere ölüyordum Neydi aramıza giren, benden bu kadar nefret ettiren, o kadar uzun zaman oldu ki bu ihtiyar akılla o sebebi bile unuttum
Geldin demek hem de kendi isteğinle Hoş geldin yavrum dur şöyle kollarıma alayım Kokuna doyayım Saçların ne kadar ağarmış ben görmeyeli, gözlerine ötelerden bir hüzün çökmüş sanki Ah kızım meğer ne çok özlemişim seni Ev bile şenlendi gelişinle, her oda, her eşya mutlandı sen gelince
Ne çok bekledim bu anı, şu emektar pencerede yollarını gözledim her gece, Göçen kuşlar kaç kez geri geldi yuvalarına sayamadım, veda etti kaç kez kış, bahar renkli çiçeklerle kaç kez geldi yokluğunda, tutamadım aklımda Askerler hep döndü ana ocağına, gurbetçiler sılanın toprağını öptü de bir sen yuvanın, hasretinden bağrı yanık ananın yolunu tutamadın Söyle kızım söyle bana nasıl kıydın?
Gelsin dedim hep, yeter ki gelsin benim süt kokulu bebeğim, bu küslük bitsin ayağının tozlarına yüzümü süreyim, gözündeki bir damla yaşa ömrümü vereyim Ah gönül çiçeğim benim, demek sonunda geldin Sen de beni özledin demek, yokluğumla tükendin Ellerimi yüzlerimi nasıl da öptün, gözyaşlarını tüm bedenime döktün, nasıl da ürperdim
Peki bu gözyaşları neden kızım Mutluluktan mı? Yoksa bir acın mı var paylaşmadığın Hani küçükken düşüp dizini yaraladığında, yüzünü buruşturup nazlı nazlı ağlardın ya, yüreğim titrerdi, can çekişirdi o masum bakışlarında Şefkatle öperdim yarandan, akan kanlara aldırmadan Sevgimle belki de geçerdi acısı Sarılırdın boynuma heyecanla, anneciğim sen doktor musun yoksa derdin ya  Ben anneydim kızım anneydim 
Öpeyim kızım yine öpeyim yaran nerde göstersene, iyileşsin öpeyim de Sen yeter ki böyle gözyaşı dökme, bu bakışlarla yüreğimi titretme Bir kez daha sarıl kızım o mis kokunda kaybolayım Sana doyamam biliyorum hiç olmazsa uzun uzun koklayayım Varlığında bir kez daha yok olayım 
Ne olur sarıl uzun uzun Neden beni duymuyorsun kızım? Neden sürekli ağlıyorsun Ağlama artık burdasın, eskisi gibi kollarımdasın Kanatlarımla korurum seni vız gelir dertler, koynumda saklarım, korurum kötülüklerden 
Sen yokken her gün eşyalarını kokladım, biliyor musun, ben senin yokluğuna hiç alışamadım Gitme kızım, bir daha ayrılma sakın Ama ne söylüyorsun anlayamıyorum Bağırmadan söyle kızım, ihtiyar artık kulaklarım Ağlamadan anlat da duyayım Neden hıçkırıyorsun, neden çırpınıyorsun böyle Ne oldu, bu kalabalık da ne, neden toplanmış bu insanlar?
- Anneciğimmm, beni affet affet anneciğim Gitme sakın  Öldü dediler seni inanmadım Aç gözlerini anneee, sarıl bana yine Anneee, sen ölemezsin anne Bırakamazsın beni Gitme anneeee Affet beni bırakma anne bırakmaaaa 
Gülşen Yılmaz
|