Aşktan Bir Dem Her Dem

Aşktan bir dem/her dem - Derin Duygular - Tülay Bilgin - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Ferhat Aşkı nakşettiyse Amasya dağlarına Yüreğinde de gerçek aşkı götürdü

Aşkın gönül dağını delip oluk oluk nur akıtacak biriŞirin yüzlü şirin sözlü biri

Nakkaş olan Ferhat aslında dünyayı nakşederdiAlem seyreder mest olurdu

Bir gün kaderin oyunuYolu Şehzadeler Şehrine düştü


Belkide kendini nakşedeceğini asla bilemezdiAsırlar boyu dağlar Ferhat Ferhat diye zikri temaşa edecektiEşsiz bir yapıt daha yapacaktı Amasya'yaO esrarlı elleriyle ne çiniler bezeyecekti yada kendi benliğine muhteşem bir eser inşa edecekti,gönül gubbesi aşk nameleriyle inleyecektiHayatında başından geçmemişti böylesi bir olay, bir dilber o an geçti gözlerinin önünden Şirindi, şirinceydi


Ferhatın yüreğinden bir parça koptuŞirin çaldı sanmıştı; Yüreğindeki o parçayı Deli divane bir nakış başlamıştıO' sığıyordu dünya'ya ama yüreği sığmıyordu Ferhatın şu dar kalıbınaFerhat şirini bulmuştu ama ona doymamıştıBir baldı tattığıKovanı arıyordu dağlarda taşlarda Gönül dağının burcundan asılıyordu hayata


Şirince bir güzele kul olacaktı nerdeyseAşkın aks/sine kapılıp helaka gidecekti belki Dağları deldi, gönülleri çeldiFerhat deyince akansular durulurduDağları deldi şirinin hayaliyle, dağın öbür ucunda şirin bekliyordu ona kavuşmaya an kalmıştı Her kazma sanki ruhunda bir parça koparıyorduDedimya nakkaş şimdi, yüreğine aşk nakşediyorduŞirinine kavuşsa helakı olacaktı,belki kötü son olurdu


Son ecel, dağın başında göründüğü o an, usulca gelip Ferhat'ı aşkın kollarına yittiği anŞirin bekliyorken nakkaşını, sular çağlayıp Ferhat'ı attı şirinin kolarınaŞirinceydi yüzü hüzün gözlerinden inci gibi süzüldüAşkı tatmış bir huriydi şirinAmasyanın dağları Ferhat diye zikre daldıŞirin gözlerini aşka kapadı


Ser verip /// sır vermedi hayat


Tülay Bilgin