Sahi Doldurabilir Mi Yerimi Biri

Oysa ne zordu seni tamda bulmusken kaybetmek

Ne zordu ağlamamak için dudaklarımı ısırırken veda sözlerini dinlemek



Biz sevgiliden başka dosttuk, arkadaştık ya bi nevi

Sırdaştık, insandık ya önceleri

Değilmiş !



Rüzgarı kıskanırmı insan hiç tenine deyip geçiyor diye

Yağmur damlalarından nefret edermi yanaklarından süzülüp dudaklarına yerleşiyor diye

Edermiş meğer !



Sana benden başkası dokunamaz kiSımsıcak sarılamaz kiEllerini tutmak isteyemezki canı benim canımın istediği gibi Beklentisizce sevemezki, bekleyemez ki seni

Sahi, doldurabilir mi yerimi biri ?



Oysa biz değilmiydik defalarca söz veren birbirimize Biz değilmiydik kalbimizde birbirimizden başkası olmayacağına yemin eden Tek bir ruh, tek bir kalp

O biz değilmiydik sahi ?



Bocalıyorum yokluğunda

Neye elimi uzatsam boşlukta buluyorum kendimi Baktığım hiç bir yüz seninkine benzemiyor, hiç bir renk hayatımı senin rengin kadar ferahlatmıyor Hiç bir söz senin bir tek sözün kadar değer bulmuyor

Olmuyor ! Ne yerin doluyor, ne boşluğunun acısı hafifliyor

İçimde bir yerlerde öyle büyüksün, öyle hızla çoğalıyorsunki yetişemiyorum sana Yaşadıklarımız öyle ardı ardına geliyorki aklıma unuttum desemde beceremiyorum aslında



Artık tek basıma dinliyorum gözlerimin içine baka baka söylediqin o sarkıları

Tek başıma bakıp eski resimlere, gülümsemeye çabalıyorum buruk bir tebessümle



Oysa simdi ne bir resmin kalmalı elimde, ne bir anı beynimde Susmalıyım ! Çünkü her konuştuğumda seni seviyorum dememek için ısırıyorum dudaklarımı