![]() |
Aşkın İmlası |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Aşkın İmlasıAşkın İmlası - Yaşam Hikayeleri - Derin Duygular - Ceyda Arslan - Duygu Seli **Doğru yere koyulmazsa virgül, anlatılmak istenileni doğruca anlamaz ki gönül ![]() ![]() ![]() Her şey ? ile başladı ![]() ![]() Bir " açıldı kalbe ![]() ![]() : nın ardından döküldü sevgiler birbirlerine Adı aşk kondu ![]() ![]() Mutluydu cümleler Sonunda gülen yüzler vardı ![]() ![]() Sonra bir gün öyle bir şey dedi ki adam, bir ! çıka geldi cümle sonuna ![]() ![]() Kadın,suçlamadı adamı ama yakıştıramadı da kendine ![]() ![]() O uzun çubuğu yıkıp tek bir nokta bırakmakta sinmedi içine ![]() ![]() ; yerleşmişti aşkın sonuna Adam zaman istedi ![]() ![]() ![]() Tuhaf bir güven duyuyordu ki kadın Emindi ; aşılacaktı mesafeler ![]() ![]() Ve beklenen cümleyi yazdı adam nihayet, Kadın elindeki noktayı bir hışımla atıp yere, Virgülü olmasını istediği yere yerleştirdi ![]() ![]() Şaşkındı Belki çok sonra anlayacaktı yaptığı yanlışı, Ama daha kullanılmamış işaretleri vardı kalbinin ne yapsaydı ![]() ![]() ![]() Gönlünün güzelliğine inanmayı seçti adamın Bir yanı kırıktı evet ama Yine de dökülen güzel cümlelerine muhtaçtı dudaklarının ![]() ![]() Üstelik gülümseyen yüzler daha da artmaya başladıkça zamanla, İçinde aşkın büyüdüğünü hissediyordu kadın ![]() ![]() Ve " kapanıyordu sanki iki isimle ![]() ![]() Mutluydu-lar- sanıyordu ![]() ![]() Ve en son, Bir akşamüstüydü gülen yüzünü yerleştirdiğinde sevdiği ![]() El salladı kadın ![]() ![]() ![]() ![]() Ama adamın ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Vardır bir bildiği dedi sustu kadın saygıyla birkaç gün ![]() ![]() Mağarasında yalnız kalmak istediğini düşündü üzgün üzgün ![]() ![]() Zaman geçti yeni bir işaret gelmedi adamdan ![]() ![]() Umudu kırıldı kadının, Yan yana iki'ye düştü aşkın noktaları ![]() ![]() İçinde tuhaf bir his, arkana dönüp gitme diyor, Ama aklı sebebsiz yalnız bırakılışına kabul de gösteremiyordu ![]() ![]() Bir işaret aradı halini vaktini anlatır ![]() ![]() bulamadı ![]() ![]() ![]() Ve çok sonra Öyle bir şey daha öğrendi ki kadın ![]() ![]() Bu kez gururu kırıldı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Evet belliydi ve aşka nokta konmuştu artık ![]() ![]() Aşk sandığı engelle-n-mişti ![]() ![]() ![]() ![]() Ve kadın bir daha kimseye güvenmemesi gerektiğini anladı ![]() ![]() Şimdilerde, Yalnız geçen akşamüstülerde, Kırık bir kalp ile bakarken penceresinden, Bir soru işareti takılsa da aklına(!) "neden" ? diye sorsa da sürekli(!) Başladıkları noktada bulsa da kendini (!) Bir açıklama, bir konuşma - si beklentisi yaralasa da durmadan yüreğini(!) Bir daha aynı yanlışı yapmayacağına dair söz vermişti bir kere kadın, Sımsıkı yumduğu avuçlarını açtı usulca, Kalbindeki tüm ; leri gözyaşına saldı ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Ceyda Arslan |
![]() |
![]() |
|