07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Kimselere Diyemedim
Derin bir bıçak yarasında sakladım seni Tüm yalnızlığınla ve anlamsız yalınlığınla hatta beni utandıran çıplaklığınla karşımdaydın Hiç böyle sevmemiştim ben Hiç böyle sarmamıştım kimseleri Ve sen tüm çatlaklarımdan kalbime giren bir sevda yüklüsüydün Gözlerin gözlerime değdiğinde o yeşilliğinde kayboldum Gönüllüydüm Biliyordum bu zindanların karanlığını Teninden süzülüp akan o ter kokuna bile hayran kalmıştım  Garip ama aşk bu galiba Gelişin kalbime girişin çok muhteşemdi Sana şimdi bildiğim tüm güzel sözleri ,bir bir sıraya koyupda söylesem,yinede yetmez sözcüklerim seni anlatmaya Bir gülüşün binlerce gülücüğü hediye ederdi ruhuma
Bir bıçak yarası oldun tenimde O yaramdan sızdın ruhuma Bir nakış gibi işledim seni içime Kalıcı sevdim seni Yarının kaçışını yapmadım Hiçbir zaman gidemedim senden Gitmeler vakti geldiğinde hep ayaklarım dolandı birbirine Hep ardımda sen olduğunu bildim   Asla bakamadım geleceğe
Ben hiç pişman olmadım sevdiğime  Hiçbir zaman demedim Neden SEN? Neden BEN Bizi bir arada tutan o pamuk ipliğini kopartmaya hiçbirzaman kıyamadım Yüksek göklerin kuşuydum  Issız denizlerin martısı
Derin bir bıçak yarasında sakladım seni Tüm yalnızlığınla ve anlamsız yalınlığınla hatta beni utandıran çıplaklığınla karşımdaydın Hiç böyle sevmemiştim ben Hiç böyle sarmamıştım kimseleri Ve sen tüm çatlaklarımdan kalbime giren bir sevda yüklüsüydün Gözlerin gözlerime değdiğinde o yeşilliğinde kayboldum Gönüllüydüm Biliyordum bu zindanların karanlığını Teninden süzülüp akan o ter kokuna bile hayran kalmıştım  Garip ama aşk bu galiba Gelişin kalbime girişin çok muhteşemdi Sana şimdi bildiğim tüm güzel sözleri ,bir bir sıraya koyupda söylesem,yinede yetmez sözcüklerim seni anlatmaya Bir gülüşün binlerce gülücüğü hediye ederdi ruhuma
Bir bıçak yarası oldun tenimde O yaramdan sızdın ruhuma Bir nakış gibi işledim seni içime Kalıcı sevdim seni Yarının kaçışını yapmadım Hiçbir zaman gidemedim senden Gitmeler vakti geldiğinde hep ayaklarım dolandı birbirine Hep ardımda sen olduğunu bildim   Asla bakamadım geleceğe
Ben hiç pişman olmadım sevdiğime  Hiçbir zaman demedim Neden SEN? Neden BEN Bizi bir arada tutan o pamuk ipliğini kopartmaya hiçbirzaman kıyamadım Yüksek göklerin kuşuydum  Issız denizlerin martısı
   Sense iyot kokulu denizim  düş kokulu yarimdin Her gece uykuma ruyamda seni görürüm umuduyla daldım Tüm masalların kahramanı sen sandım İyiliksever , güçlü  ve sayamayacağım bir çok üstünlüğü sende var sandım
Oysaki ben bir insandım Etten,kemikten hatta bir kalbim vardı,tüm vücuduma kan diye seni pompalayan Bir ruhum var binlerce yıl önceden sana uzanan Sanki varlığını bile senin varlığından sayan
Birgün gittin  öylece sebepsizce,yorumsuzca Etimi,kemi ğ imi,kalbimi ve ruhumu benden çalarak gittin Ardında ter kokunu bile bırakmadan Vurgun yedim bir martıydım Sana vurulmuştum iyot kokulu denizim bildiğim Gittiğinden bu yana kapanmadı bıçak yaram Ve kimselere diyemedim "adamım" ve kimselere diyemedim içimden gelerek,gözümün içi gülerek
Bir çok şeyi alıp götürdün benden Bazen bir hırsız gibi,bazen gizemlice,bazende isteklice En kötüsüde   hiç haz duymadan aldıkların  ruhsuzca senin oluşlar Büyüsü kaçan neyse boşver Anlatılamayan değerler Hepsini işte sana hediye ettim
Bir bıçak yarası şimdi aşkın Sense o yaradan sızan kan Kan kaybediyor bu beden Bilirim son damla kanımda akıp kara damladığı an bitecek bendeki bu aşk Daha çok yolun var ,sakın arkana bakma Bir zamanlar tenini tattığım,ellerini tuttuğum,kokuna vurulduğum 
Senden sonrası olmayacak
|
|
|