Unutma Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez

Bu sensiz ilk baharım, bıraktığın kadarım

Ne azaldım yokluğunda, ne bir zerre çoğaldım



İşte gittiğinden sonraki ilk bahar geliyor Hatırlar mısın bir sonbahar günüydü gittiğin gün Sonbahar bitti Kış bitiyor Bahar geliyor Sensiz ilk baharım değil bu bahar Ama senin gidişinin ardındaki ilk bahar Gittiğinden beri bir değişiklik olmadı bende Aynı bıraktığın yerdeyim Hala sevgili Hala aşık Hala AŞKA AŞIK



Kapı dışarı çıkmadım, mektupları açmadım

Darıldım ben hayata



Sen gittikten sonra uzun süre hiç dışarı çıkmadım biliyor musun? Çıkamadım Seni soranlara verecek bir cevabım yoktu çünkü Arkadaşlarımın yüzüne de bakamadım Olaki seni sorarlar diye Olaki niye gittiğini sorarlar diye Olaki onlar sorunca cevap veremem diye Haklıyım ama değil mi? Benim bilmediğimi onlara nasıl söyleyeyim?



Kapattım perdeleri yaşadım hep eskileri

Belki yüz belki bin defa



Bütün dünyaya sırtımı döndüm sen gittiğinde Kapattım dünyaya açılan ne varsa Senden kalanlara yetinirim sandım Senden kalanlarla yaşarım sandım Kimseyi görmek istemedim Kimse ile konuşmak istemedim Defalarca senden kalanlara baktım durdum





Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar

Onlarda ağlamaklı benim gibi yasındalar





Defalarca senden kalan fotoğraflara baktım Senden geriye tek kalan olan fotoğraflara Fotoğraflarına bakarak teselli aradım kendime Bir teselli bulurum sandım Ama aldanmışım Sana aldandığım gibi Nerden bilirdim teselli olur sandıklarımın bana işkence olacağını? Nerden bilirdim birgün fotoğlarda teselli arayacağımı? Gözlerim doldu her seferinde fotoğraflarına baktıkça Gözlerim Belki de rengini unuttuğun gözlerim


Tek tesellim oldular sararmış fotoğraflar

Onlarda ağlamaklı benim kadar


Elimde senden kalan tek şey olan fotoğraflara baktıkça ağladım Ardından seni düşünerek ağladım Ağladıkça ağladım Biliyor musun ne kadar ağladım?


SENİN FOTOĞRAFLARINDA AĞLADIĞIN KADAR


Unutmaki; Kimse Fotoğraf Çekilirken Ağlayarak Poz Vermez!


ALINTI