Aşkın Ebruli

Gerçek bir Aşk Mektubundan alıntıdır :

"Içime doğdun birden

Yüreğime düştün

Damladın yüreğinden yüreğime

Az önce

Az önceydi


Aslında hep korkardım;

Bir gün, bir yıldız kayarken, ya ben, ona yetişemezsem veya dileğimi unutursam, ya da dileyecek bir düşüm yokken, bir yıldız kayarsa diye Ama, senken dileğim, seni dilemişken,

Bir yıldız tuttum, bir dilek kaydı Bir kumsal düşledim o an, ve bir aşk çizdim Aşkın, ebruli yürek kumsalı


Sular, zülaliyle habire vuruyor kıyıya Her vuruşta da, bir parça yontup götürüyor kayalardan Kayalar eksiliyor

Yüreğimizin kayaları eksilenaşınan Direngenleştirmek için, ne acılar, ne sevinçler kattığımız yürek kayalarımız, aşınmakta olan Korunaksız kalıyoruz adeta Ama, kumsala vuran her dalga , yığınlarla da, kum tanesi getiriyor beraberinde Çoğalıyoruz Yüreğimizin kayalarından ufalanan parçaların taneleri belki de, geri dönenlerden bazıları Belki de, onarmak için, bu geri geliş

Ebruli kumsalda, ışıltılı, sedefli kum parçacıklarının kristalinde bir onarış Doğanın yıkıp yapıcılığı sanki bu

Ve yüreğin sularının sarışı, sevdiklerini eksiltmelerden çok, çoğaltmalar için, yürek kumsalını Suyu kumdan, kumu kumsaldan, kumsalı sudan ayırabilmek mümkün mü zaten??


Seviyorum o halde seni


Sonra, bir yürek düşündüm ve bir çadır örüldü düşlerimin önünde, gördüm Bir koza gibi örüldü Yüreğin çadırı

Kumsalın tam ortasında İçinde, sakınıp saklanılan sevgiler, düşler, umutlar, sevgililer Aşk bir kumsalsa diye düşündüm, yürek onun çadırı olsa gerek Yüreğin çadırına girdi mi insan, en güvenli ve en güzel yerindedir evrenin ve o evrendeki kendisinin Çünkü ne kadar kendimizsek, ne kadar yüreğimizceysek ve ne kadar yüreğimizdensek, mutlu olur ve mutlu ederiz Kendinden uzağa düştü mü insan, arar durur, yollara düşer, kendinin izini sürer İz ize eklenir, ama bitmez yol, varılmaz menzile bir türlü Oysa insan, yüreğinin çadırında olsa hep olabilse Kavlar dolusu mutluluk meyleri sunacaktır sakiler Aşk şiir olduğunda, kelimeleri bahar olacaktır çadırın Bir yaprak titreyişinde, keman notaları gibi, aşka esecektir yürek Bilinmez bir iklimde, bir beşinci mevsim valsinde uzanacaktır eller birbirine, yürek yüreğe


Camdan deniz kabuklarının, yüreğime batışının acısıyla irkildim bir anda Özlem, kömür parçaları arasındaki bir cam kırığıdır ya sanki, parlar durur kara tozlar arasında O parladıkça, acır canımız, acıdıkça canımız , daha çok severiz Acıttığı kadar, değerlidir birşeyler bencebirşeyleri değerli kılan, anlamlı kılan acısallığının yoğunluğudur,

bizi mutlu eden şeylere pek değer vermiyoruz sanki Ve aşk, bu sebeple bunca değerli ve tatlı geliyor olmalı Aşkı tatlı yapan da, bu acı yanının çokluğudur aslında Aşkın çoğu acıdır zaten Canım acıdıkça ve cam kırıkları özlemini kanattıkça, özlüyorum seni Sözler gönlün ortasında oturur, aşk sözün ortasında Mutluluk uçuruma ses atmaktır ve yürek o sesi tutar Ben, aşkın sesini, attım uçuruma ve yüreğin, yüreğimin ortasında tuttu o sesi

SeS bizim artık, gönlümüzün ortasında


Peki ya bir gün gelir de, özlemezsem seni, özlemezsen beni, biterse aşkın yüreğimdeki acıtmaları?

O zaman, bir uçurtmadan inip, bir gemiye mi bineceğiz dersin?

Usul usul ilerleyen bir gemiVe bir limana mı varacağız?

Limanın dingin ve güvenli sularına mı sığınacak aşkın sevgi çocuğu?

Aşk uçurtmada mı kalacak?


Aşk bir kumsalsa, yürek çadırıdır onun

Martılar elleri

Deniz fenerleri gözleridir

Ebruli, rengidir sularının

Sular sözleridir, yıldızlara yansıdıkça

Deniz kabukları özlemidir

Kumlarsa düşleridir aşkın

Aşk ebrulidir



Bu mektup, masalımızın sokaklarından ebruli bir uçurtmadır, sana uçurduğum, seninle uçurduğum Ipsiz bir uçurtma Seni seviyorum demek için, daima


Yeniden ve yine Merhaba"