Yağmur Çiçeğim

Sen umudun sabahında dağ çiçekleri ve dağlara serilen sabah güneşi kadar güzeldin Günaydınım, gülaydınlığımdın benim

Seninle bir rüya gibiydi hayat Ve biz o rüyada kuşlar gibi hafiftik Yüreğimiz gökyüzü kadar engin, bulutlar kadar beyazdı Her gözlerimi açtığımda, her kapattığımda seni görürdüm karşımda

Ellerimi her uzattığımda ellerini bulurdum Bütün güzellikleri, sevinçleri yalnız sende yaşardım Sensiz hayatın ne kadar boş, anlamsız olduğunu, sensiz kalınca öğrendim Yağmur çiçeğim

Bir gün çekip gittin, her şeyimi kaybettim Yaşama sevincimi, direncimi, gülüşümü, mutluluğumu, yaşama dair ne varsa hepsini kaybettim, her şeyim yerle bir oldu Uçurum başlarında, duvar diplerinde kaldım bir başıma Kimse aramadı beni, kimse sormadı Tut ellerimden alıp beni yüreğine götür dağlar kızı Üşüyorum Üşüyorum Güneşe ulaşılmazlığı bilerek soluğunun sıcaklığına sığınmak istiyorum Sıcak yüreğine gereksinimim var Biliyorum benden çok uzaklarada bir yerdesin, sana ulaşmaya gücüm yok

Ey gönülçiçeğim Myra Ey ayışığım Aytanem, nurtanem, birtanemSen olmadan nasıl bakarım gökyüzünün maviliğine Nasıl bakarım engin denizlere, hayat bir dalgaysa eğer Nasıl yürür sularda sandalım rüzgarın olmadan, dolmadan iliklerime sevdanın iksiri, ufuklara nasıl açılabilirim

Sen deniz olsan kanasan ben dalgan olurum
Kimsesiz kalsan ağlasan ben dünyan olurum
Sen ateş olsan yansan ben duman olurum
Bir ömür yüreğimde saklarım seni, unutma

Ayışığım canımdın sen anlıyor musun? her şeyimdin benim Yaşamın adı, sevginin tadıydın Seninle yaşadığımı hissediyordum ancak Neye dokunsam sen olurdun, nereye baksam seni görürdüm aynalarda, ne yana dönsem sen dururdun karşımda Aksın vururdu sulara

Yanımda olduğun zamanlar dünyanın en mutlu insanı olurdum Zamanın geçmesini asla istemezdim Sensiz dakikalar yıl gibi uzar ve geçmek bilmezdi zaman İsterdim ki, her an yanımda olasın Her dakika gözlerinin derinliğinde yitip gideyim Çünkü kendimi en mutlu, en güvende hisettiğim anlar, senin yanında olduğum anlardı

Yüreğimdekileri her gece kağıtlara dokuyarak, her sabah seher yellerine okuyarak uzak çığırlara, uzak yollara savuruyorum şimdi

Rüzgarsaçlım sende ansızın bir rüzgar gibi esip girmiştin gönlüme, rüzgarın savurduğu yapraklar gibi de çekip gittin ve her şey bitti Şimdi yüreğim paramparça, hasretim çöl yangını, her ah çekişte tütüyor içim

Sen gittin masal bitti, hayatla mücadele saflarımın hepsini kaybettim Bu yalancı dünyada tek gerçeğim, tek yaşama nedenim, tek dayanağım, yaşama kaynağımdın
Karanlık bir uçurumun kenarında düştüm düşeceğim şimdi Hiç bir dayanağım, tutamağım yok artık

Sen yanlızlığın, terkedilmişliğin ne olduğunu bilmezsin? Sevipte sevilmenin, sevipte terkedilmenin acısını, uykusuz geçen gecelerin sayısını Sen kahrolmanın, mutsuzluğun acısını bilmezsin? Her gün yavaş yavaş kaybolmanın verdiği çaresizliği Çekilen hasretin, kahreden gurbetin, sensizliğin verdiği acıların hesabını bilmezsin? Karanlığını gecelerin, kanayan sancısını günlerin

Aradan geçen bunca zaman, senden aldığım yaramı iyileştirmedi Hala mutsuz, hala bedbaht ve sensizim
Kaç kez ölümün eşiğinde döndüm, kaç kez öldüm dirildim bilmezsin? Kaç hazan mevsimi esip geçti üzerimden, kaç hüzün mevsimi geçti Dönmedin Yağmur mevsimleri gelip geçti, ağlama mevsimleri, gözyaşı mevsimleri gelip geçti, sen hala yoksun Hala gelmiyorsun
Sevmek yüreğe saplanmış bir ok, kahretsin