Eğil Alnından Öpeyim

Aç olmak gibi ekmeğe, yanmak kavrulmak gibi öksüz, yetim öyle sessiz Haritadan silinmek gibi sevdim seni; Coğrafyasız kimliksiz
Yüreğine, coşkuna; adına beni yaşayışına, sesinin her bir tonuna; gülüşüne, bakışına, tavrına; varlığına bağımlı, sana aşığım, anladın mı?
Önce alnımdan öp, sonra sımsıkı sarıl Çok özledim seni
Kalbin, ruhun, bedenin; bugünün, geçmişin her şeyin benim! Kalbim, ruhum, bedenim; bugünüm, geçmişim; her şeyim senin Bu mühürle bağlanıyorum sana; Benimsin, seninim
Üzüyorum tutkumdan; sanki her şey bitti, seni buldum; silindi diğer tüm canlılar
Ben sana mühürlendim Neslim, canım de sensin
Biliyorum
Biliyordum da
Ve sadece ben bilmeliyim Ben ve sen! Biz ya da!
Kirlenmemeli, bulaşmamalı kimse
Tüm ağrımı, sancımı, acımı saracaksın sanki Başım omzuna değdiği an durulacak hastalığım Anlatamam Nedeni de yok zaten! Sadece his, hissetmek de güzel!
Yıllarca aynı yastığa baş koymuş da hiç küsmemiş gibi, yaşlanmış, toprak olmuş, yine sana doğmuş gibi Anladım Senin olmadan huzur yok Bu nasıl bir his, bu nasıl bir tutku Ne çabuk!
Korkuyorum sarıl bana nolur!

Rüya gibi Yere basmıyor adımlarım Kimseden böyle duymadım adımı Aslında hiç duymadım! Hoş geldin aşkım ömrünün kalanına; hoş geldin!


Ben

Şük Bana hayatımın en güzel varlığını verdiği için! Dünya burada sona erdi; ötesi yok! Yaşam seninle başladı; gerisi yok! herşeyim oldun
Artık ağlıyorum Eğer mutsuz edersem seni Allah belamı versin Yutkunamıyorum Hıçkırığım boğazımda kaldı, gitmiyor aşkım!
İlk kez mutluluğum gözyaşı oldu

SENI COK SEVIYORUM