Tüm Gücümle Susuyorum

Bilinmez mi sanırsın ! Ya da bir sana mı dokunur acının, ateşin eli; güneşin, renklerin dili
Hasretin ayazı, kavuşmaların meltemi tek seni mi okşar

Burnunda tüterken sıcaklığı bir sesin, nefesin; dokunan soğukluğu sessizliğin&Kederin örtüsünü çekersin biçare
Korumaz bilirsin ateşi yoktur ısıtmaz Sadece hüzünle sarar
Kaç kahpe saati sevindirdim ben Kaç katil anın namlusuna denk geldi bağrım Kaç kurşunla devrildim
Öğrendim ağlamayı, isyanı, vurulup kanamayı; açlığı öğrendim, acıyı ve susmayı Öğrenemedim yıkılmayı
Karanlığı boyadım çiçek çiçek, uzandım dallarına tutundum Yüreğimi yaktım, üşüyen ellerimi ısıttım
Kederi kader yapmamak adına gülümsedim dağıttım Ağıttım yazılmamış, yaşadığım komedinin içinde

Renk mi dedin ? Bana tek renk verildi siyah& Somutladığım da dünya karardı, soyutlayıp ağarttım
İnandığım için değişti dram Yoksa çoktan asılırdı umudum boynundan, demir tavlı acının ucunda

Kimse söz vermesin istemem Bilirim hafifliğini uçar bir esintide sarsar gidince boşluğu
Söz demeyin bana istemem
Sadece anlayın ya da susun Ben yılların adsız savaşçısı, yaralı gazisi Korurum kendimi, içime kazdığım sığınakta
Sessizliğimle silahlanırım Olmadı kendimi vururum

Siz dokunmayın bana mutlu olun Ne günaydınsız bırakırım sizi, ne keserim güneşinizi Giderken hayırla uğurlarım,
Sevgiyle karşılarım dönüşlerinizi Akşamlarınız iyi, uykularınız huzurlu olsun Ben beklerim düşlerinizi
Yeter ki siz mutlu olun Dokunmayın Ben iyiyim kendimle Yalancı dillerinizi, dikenli ellerinizi benden uzak tutun
Söz istemem, sadece sessiz olunYa da anlayın beni

Ve biliyorum ki anladığında
Ulaşacaksın bana
Tüm gücümle susuyorum
Anlatabilmek için beni sana

Beni sevdiğinde bileceksin seni sevdiğimi