Hayatınızdaki Tüm Annelere

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

21 senelik evlilikten sonra "aşk ışıltısını" canlı tutmanın yeni

bir yolunu buldum

Bir süre önce, başka bir kadınla çıkmaya başladım ve bu aslında

eşimin fikriydi

Bir gün eşim, beni çok şaşırtarak:

"Biliyorum ki onu seviyorsun" dedi

Şiddetle itiraz ettim: "Ama ben seni seviyorum!!!"

"Biliyorum ama aynı zamanda onu da seviyorsun

Ona da zaman

ayırman gerekiyor"

Karımın, ziyaret etmemi istediği "öbür kadın", 19 yıldır dul olan annemdi

İşimin yoğunluğu ve üç çocuğumun beklentileri sebebiyle annemi

görme fırsatım pek olamıyordu

O akşam annemi yemeğe ve

ardından sinemaya davet ettim

Endişelendi ve hemen "İyi misin, her şey yolunda mı" diye sordu

Annem de geç saatte gelen bir telefonun veya sürpriz bir davetin

mutlaka kötü bir anlamı olacağından şüphelenen tipte

kadınlardandı

"Seninle beraber ikimizin biraz zaman geçirmemizin güzel

olacağını düşündüm" diye yanıtladım

Sadece ikimiz mi?" Biraz

düşündü ve "Çok isterim" diye cevap verdi

O Cuma, iş çıkışı onu almaya giderken kendimi biraz gergin hissediyordum

Eve vardığımda fark ettim ki o da, randevumuzdan ötürü hafif gergin

görünüyordu

Kapısının önünde, paltosunu çoktan giymiş bir

şekilde bekliyordu

Saçlarını yaptırmıştı ve üzerinde babamla

kutladıkları son evlilik yıldönümlerinde giydiği elbise vardı

Bana melekler kadar ışıltılı bir yüzle gülümsedi

Arabaya bindiğimizde

"Arkadaşlarıma oğlumla dışarı çıkacağımı söyledim ve gerçekten

çok etkilendiler" dedi

"Randevumuzun nasıl geçtiğini duymak için

sabırsızlanıyorlar

"

Gittiğimiz restoran, çok şık olmasa da sevimli, sıcak ve

servisin kaliteli olduğu bir mekândı

Annemse, bir kraliçe edasıyla

koluma girdi

Yerimize oturduktan sonra ona menüyü okumam gerekmişti, çünkü

küçük yazıları göremiyordu

Ben daha menünün ortalarındayken annemin

nemli gözlerle ve nostaljik bir gülüşle bana bakmakta olduğunu fark

ettim:

"Eskiden, sen küçükken, menüleri okuyan bendim, sense meraklı

bakışlarla beni dinlerdin" dedi

Ben de gülümsedim: "O zaman,

şimdi senin rahat rahat oturma sıran ve ben de okuyarak borcumu

ödeyebilirim" dedim

Yemek boyunca muhabbetimiz çok güzeldi, sıra dışı hiçbir şey

olmadı ama eskilerden ve hayatlarımızdaki yeniliklerden

bahsederek kaybettiğimiz zamanın birazını telafi etmeye çalıştık

O kadar çok konuştuk ve eğlendik ki film saatini kaçırdık

Akşam

annemi bırakırken;

"Seninle tekrar çıkmak isterim ama ancak bu sefer benim seni davet

etmeme izin verirsen" dedi ve bir akşam tekrar buluşmakta karar kıldık

Eve geldiğimde eşim yemeğin nasıl geçtiğini sordu:

"Çok güzeldi"dedim

"Düşünebileceğimin çok üstündeydi"

Birkaç gün sonra annem aniden ciddi bir kalp krizi sonucu vefat etti

Bu o kadar ani gerçekleşmişti ki onun için bir şey daha yapma şansım

olmamıştı

Birkaç zaman sonra evime,

annemle yemek yediğimiz restorandan,

ödenmiş iki kişilik bir yemek faturası ve üzerine iliştirilmiş

bir not yollandı:

"Oğlum, bu faturayı önceden ödedim, çünkü seninle

kararlaştırdığımız randevu gününe gelemeyeceğimden neredeyse

yüzde yüz emindim

Yine de iki kişilik bir yemek ayarladım çünkü bu

sefer eşinle beraber gitmenizi istiyorum

Seninle olan o günkü randevumuzun benim için ne anlam ifade ettiğini

bilemezsin

Seni Seviyorum

"

O esnada, "Seni Seviyorum" demenin ve hayatta değer verdiğimiz

insanlara hak ettikleri zamanı ayırmanın önemini anladım

Hayatta

hiçbir şey

ailenizden daha önemli değildir

Onlara hakları olan

zamanı ve ilgiyi verin

çünkü böyle şeyleri erteleyebileceğiniz

"başka bir zaman"ı her istediğinizde yakalayamayabilirsiniz

bi arkadaşım maille göndermiş bana sizinle paylaşmak istedim

anne olmak bi ayrıcalıktır

bütün annelerin ellerinden öpüyorum

sağlıcakla kalın

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Hayatınızdaki Tüm Annelere 21 senelik evlilikten sonra "aşk ışıltısını" canlı tutmanın yeni bir yolunu buldum Bir süre önce, başka bir kadınla çıkmaya başladım ve bu aslında eşimin fikriydi Bir gün eşim, beni çok şaşırtarak: "Biliyorum ki onu seviyorsun" dedi Şiddetle itiraz ettim: "Ama ben seni seviyorum!!!" "Biliyorum ama aynı zamanda onu da seviyorsun Ona da zaman ayırman gerekiyor" Karımın, ziyaret etmemi istediği "öbür kadın", 19 yıldır dul olan annemdi İşimin yoğunluğu ve üç çocuğumun beklentileri sebebiyle annemi görme fırsatım pek olamıyordu O akşam annemi yemeğe ve ardından sinemaya davet ettim Endişelendi ve hemen "İyi misin, her şey yolunda mı" diye sordu Annem de geç saatte gelen bir telefonun veya sürpriz bir davetin mutlaka kötü bir anlamı olacağından şüphelenen tipte kadınlardandı "Seninle beraber ikimizin biraz zaman geçirmemizin güzel olacağını düşündüm" diye yanıtladım Sadece ikimiz mi?" Biraz düşündü ve "Çok isterim" diye cevap verdi O Cuma, iş çıkışı onu almaya giderken kendimi biraz gergin hissediyordum Eve vardığımda fark ettim ki o da, randevumuzdan ötürü hafif gergin görünüyordu Kapısının önünde, paltosunu çoktan giymiş bir şekilde bekliyordu Saçlarını yaptırmıştı ve üzerinde babamla kutladıkları son evlilik yıldönümlerinde giydiği elbise vardı Bana melekler kadar ışıltılı bir yüzle gülümsedi Arabaya bindiğimizde "Arkadaşlarıma oğlumla dışarı çıkacağımı söyledim ve gerçekten çok etkilendiler" dedi "Randevumuzun nasıl geçtiğini duymak için sabırsızlanıyorlar" Gittiğimiz restoran, çok şık olmasa da sevimli, sıcak ve servisin kaliteli olduğu bir mekândı Annemse, bir kraliçe edasıyla koluma girdi Yerimize oturduktan sonra ona menüyü okumam gerekmişti, çünkü küçük yazıları göremiyordu Ben daha menünün ortalarındayken annemin nemli gözlerle ve nostaljik bir gülüşle bana bakmakta olduğunu fark ettim: "Eskiden, sen küçükken, menüleri okuyan bendim, sense meraklı bakışlarla beni dinlerdin" dedi Ben de gülümsedim: "O zaman, şimdi senin rahat rahat oturma sıran ve ben de okuyarak borcumu ödeyebilirim" dedim Yemek boyunca muhabbetimiz çok güzeldi, sıra dışı hiçbir şey olmadı ama eskilerden ve hayatlarımızdaki yeniliklerden bahsederek kaybettiğimiz zamanın birazını telafi etmeye çalıştık O kadar çok konuştuk ve eğlendik ki film saatini kaçırdık Akşam annemi bırakırken; "Seninle tekrar çıkmak isterim ama ancak bu sefer benim seni davet etmeme izin verirsen" dedi ve bir akşam tekrar buluşmakta karar kıldık Eve geldiğimde eşim yemeğin nasıl geçtiğini sordu: "Çok güzeldi"dedim "Düşünebileceğimin çok üstündeydi" Birkaç gün sonra annem aniden ciddi bir kalp krizi sonucu vefat etti Bu o kadar ani gerçekleşmişti ki onun için bir şey daha yapma şansım olmamıştı Birkaç zaman sonra evime, annemle yemek yediğimiz restorandan, ödenmiş iki kişilik bir yemek faturası ve üzerine iliştirilmiş bir not yollandı: "Oğlum, bu faturayı önceden ödedim, çünkü seninle kararlaştırdığımız randevu gününe gelemeyeceğimden neredeyse yüzde yüz emindim Yine de iki kişilik bir yemek ayarladım çünkü bu sefer eşinle beraber gitmenizi istiyorum Seninle olan o günkü randevumuzun benim için ne anlam ifade ettiğini bilemezsin Seni Seviyorum" O esnada, "Seni Seviyorum" demenin ve hayatta değer verdiğimiz insanlara hak ettikleri zamanı ayırmanın önemini anladım Hayatta hiçbir şey ailenizden daha önemli değildir Onlara hakları olan zamanı ve ilgiyi verin çünkü böyle şeyleri erteleyebileceğiniz "başka bir zaman"ı her istediğinizde yakalayamayabilirsiniz bi arkadaşım maille göndermiş bana sizinle paylaşmak istedimanne olmak bi ayrıcalıktırbütün annelerin ellerinden öpüyorumsağlıcakla kalın