Çalışan Bir Annenin Acı Bir Hikayesi

Mart ayi gelmisti ama kizim hala okumaya gecmemisti

Odevlerini

yapmamak icin bir suru bahane buluyordu Elimden geldigince

ilgileniyor, calisma sevki kazanmasi icin cabaliyordum Ancak hicbir

gelisme yoktu Adeta inatla okuma-yazma ogrenmemeye calisiyor

gibiydi Ogretmenligin kazandirdigi butun deneyimlerimi kullaniyor,

hicbirinin ise yaramadigini gordukce panigim artiyordu


Kizimdan bir yas kucuk oglum ve henuz yedi aylik bebegimden

calabildigim her dakikayi kizima ayiriyor, ancak ogretmeniyle her

konustugumda buyuk bir dus kirikligi ile eve donuyordum 'Kizim acaba

geri zekali mi' diye dusundugum oluyor, bu dusunceler yuzunden

beynimin zonklamasini gecirmek icin iki, uc tane agri kesici almak

zorunda kaliyordum


O soguk mart aksaminda, sonmeye yuz tutmus sobanin yaninda, kizima

heceleri sokturebilmek icin ugrasirken, onun ilgisizligi kalan son

sabrimi da tuketti Aylarin birikimiy! le kizi mi omuzlarindan tutup,

silktim ve minicik yanagina hatirladikca utandigim' bir tokat attim

Yanagi kipkirmizi oldu Saskin ama kizgin bakti Aglamamak icin minik

dudaklarini surekli bukuyor, bakislari kalbimin otelerine dogru ok gibi

ilerliyordu


Sessizligi bozan ben oldum


"Neden? Nazlihan neden? Nicin okumayi ogrenmek icin gayret

gostermiyorsun? Sen aptal degilsin Neden kendine aptalmissin gibi

davranilmasina izin veriyorsun?"


Bir an durdu, sonra sesinin butun yirticiligi ve kiniyle, "Cunku ben

okumak istemiyorum" diye haykirdi Kulaklarima inanamiyordum Yuksek

tahsil yapip, iyi bir gelecegi olacagini dusledim biricik kizim,

benim, ben ogretmen Emine Ozgenc'in kizi "Okumak istemiyorum" diye

bagiriyordu


Hayal kirikligi ve saskinlik icerisinde "Neden?" diye sorabildim


"Cunku ben senin gibi okuyup, ogretmen olup, cocuklarimi evde yalniz

birakip ise gitmeyecegim, Calismayacagim, Ben ! sadece anne olacagim"


Kizim konusmuyor, adeta beni tokatliyordu Basim donuyor, gozum

karariyor, bu sozlerin gercekten kizima mi ait oldugunu anlamaya

calisiyordum Evet bu sozleri bana yedi yasindaki kizim

soyluyordu "Insan simdi bayilmaz da ne zaman bayilir" di ye

dusundum Sanki, birden, gozlerimin onunde bir sinema perdesi acildi ve

aci bir film oynamaya basladi Yozgat'in Nohutlu Tepesi'nde, o her

cikisimda hic bitmeyecegini dusundugum yokusun basindaki bir turlu

isitamadigim evi hatirladim


12 Eylul sonrasi, esimin (bircok insana yapildigi gibi) hic

anlayamadigim bir tarzda ve sebepsizce tutuklanip cezaevine

goturulusu Aylarca tutuklu oldugu halde mahkemenin bir turlu

baslamayisi Yillarca suren ve benim, esimin neden tutuklandigini beraat

ettikten sonra bile anlamadigim mahkemeler Bakamadigim icin dokuz aylik

oglumu Samsun'a, anneme birakmam Bakici ve anaokulu

masraflarini karsilayama! digim icin, iki yasindaki kizimi her gun

calistigim liseye goturusum Yavrumun ogretmenler odasinda

koltuklarda uyuyusu Uykusunun en derin yerinde calan teneffus

ziliyle yavrumun firlayip koltuklara oturusu Sonra mudurun beni

cagirip, "Bak Emine Hanim, biliyorum zor durumdasin ama seni goren herkes

cocugunu okula getirmeye basladi Burasi cocuk yuvasi degil ki Bir daha

kizini okula getirme" deyisi O gunden sonra iki bucuk yasindaki kizimi o

koskoca, o sopsoguk evde, yalniz basina birakip, donene kadar kizimi

korumasi icin Allah'a yalvarislarim Acikir ve susar diye etrafa

biraktigim su bardaklari ve yiyecekler Her aksam eve dondugumde yavrumu

bir kosede battaniyenin altinda buzusmus

bulusum


"Yavrum, iyi misin? Korktun mu?" diye sorunca, "Korktum, agladim,

agladim, yoruldum, sustum, sonra yine agladim" diyerek boynuma

sarilisi Bir film seridi gibi geciyordu gozlerimin onunden Bir

turlu filmin sonu gelmiyordu


Nisan sonlarina dogru bir ogle paydosunda eve gelmis ve zili calmak

zorunda kalmistim


O sabah telasla cikarken anahtari evde unutmustum Ama cok dert

etmemistim Nasilsa kizim evdeydi Kapiyi acardi Ama acmadi

Acmadigi gibi sesinin butun gucuyle "Anne" diyerek agliyordu "Kizim, ben

annenim, ac kapiyi" dedikce o "Hayir sen annem degilsin Sen

kurtsun Beni yiyeceksin" diye feryat ediyordu Ne soyledimse

inandiramadim Dinledigi bir masaldan etkilenmisti besbelli Yavrum,

minik yavrum korkuyor ve agliyordu Yarim saat ugrasmis, ikna

edememistim


Yapacagim tek sey vardi Bir sekilde iceri girmek Ama nasil? Kapiyi

kiracak gucum yoktu Nohutlu Tepesi'nde cilingir ne gezerdi Icerde

yavrum feryat figan agliyordu Neden sonra alt kata inmeyi dusundum

Kapiyi acan komsuma bir yandan olaylari anlatiyor, bir yandan balkona

dogru kosuyordum Bir sandalye bulup balkona yerlestirdim ve ust

kattaki evimin balkonuna ulastim Ben, 153 santimlik ufak tefek

kadin, bir sandalye yardimiyla nasil olup uc metrelik tirmanisi

gerceklestirerek, ucuncu kattaki evimin balkonuna ulastim Hala

anlamis degilim Sanki gorunmeyen bir el beni yukari cekti Balkonun

kapisi pek saglam olmadigindan, kilidi kolayca acip iceri kostum Kizim

kapinin dibine oturmus, basini bacaklarinin arasina sikistirmis

agliyordu Sarildim, sarildim, sarildim Goz yaslarim onunkiyle

karisti Koynuma buzuldu Sadece "Annem, annecigim, kurt beni

yiyecekti" diyebiliyordu O gun ogleden sonraki ilk dersimi kacirdim

Mudurun ikazina ragmen kizimi sinifima goturdum Once mudur muavini,

sonra mudur tarafindan azarlandim ama hic cevap vermedim Sadece goz

pinarlarimda iki damla yas belirdi Ve o yaslar mudurun birden susup ozur

dilemesine sebep oldu


Evet bu aci film bitecek gibi degil Kizimin sesiyle irkildim

"Ben okumayacagim Anne olacagim diye feryat ediyordu Feryat etmiyor

sanki beni tokatliyordu Ona iyi bir anne olamadigimi ve bundan

duydugu rahatsizligi bu sozlerle haykiriyordu yuzume Hayatimin

hicbir aninda boylesine bir aci yasamamistim Hicbir soz yuregimi ve

bellegimi boylesine hirpalamamisti


Kizimin kestane rengi saclarini oksadim Tokadimla kizaran yanagini

optum Basini gogsume bastirdim Onun hafizasinda yer eden butun

acilari silmek istiyordum En dogru, en egitici sozleri bulmaliydim Ama

nasil? Bu allak bullak beyinle nasil?


Oglece ne kadar kaldik bilemiyorum Bir ara konusacak gucu bulabildim


"Kizim, her okuyan kadin calismak zorunda degildir Sen iyi bir anne

olmak istiyorsun Ben de iyi bir anne olmani istiyorum Ancak,

okursan, bilgili olursan, iyi bir anne olabilirsin Calismak zorunda

degilsin ki Sen de evde cocuklarina bakar, onlara okuma yazma

ogretirsin" diye devam eden bircok ! cumle siraladim pes pese Kizim ikna

olmus gorunuyordu Ertesi gun okuldan geldiginde onu masanin basinda Cin

Ali kitabini okurken buldum Kizim, okuyup yazmayi aylar once ogrenmis

fakat israrla herkesten saklamisti


Ogretmeni saskindi "Nasil olur da bir cocuk, bir gunde bu kadar

ilerleme kaydedebilir?" diye soruyordu Bu sorunun cevabi oyle uzun ve

anlasilmasi oyle guctu ki O an susmak, en guzel cevapti cunku bu

sorunun cevabini ancak ben ve Nazlihan anlayabilirdik

Simdi kizim, Gazi Universitesi'nde isletme okuyor Anadilini cok iyi

okuyup, yazdigi gibi iyi derecede Ingilizce de biliyor En onemlisi bir

kadinin hangi sartlarda olursa olsun calismasi ve ekonomik

ozgurlugunu elde etmesi gerektigine inaniyor En guzeli de her

firsatta "Canim annem diye sarilip yanaklarimdan opuyor Ben de onun,

daha once "o utandigim tokatla" kizart tigim yanagindan opmeye ozen

gosteriyorum

Emine Ozgenc