Rumuz Goncagül Hikayesi

'Evliliğimin dördüncü yılında eşimle ilişkimiz tek düze bir hâl almıştı Heyecansız ve sıradan Severek evlenmiştik hâlbuki

Bir gece evde İnternette dolaşırken, bir erişim sisteminde, bir yerde o 'Tanışma Hattı' na rastladım Geceler boyu bilgisayar başındaydım artık Bıraktığım mesaja her gece bakıyordum Beş gün sonra cevap geldi 'Vefâsız' diye rumuz kullanmıştım Gelen cevabın rumuzu, bir Türk filminden mülhem 'Goncagül' kelimesiydi Gerçekten oraya da mesaj geçince, artık özel yazışmalarımız başlamıştı Tek problemimiz, o gündüz ben gece yazabiliyorduk

Buluşma teklifimi kabul ettiğini öğrendiğim gece uyuyamadım Heyecanımı eşime belli etmemek için, büyük çaba harcıyordum ama nâfile Sabah ne giyeceğini akşamdan hazırlamaya kalkan, ikide bir dişlerini, saçlarını kontrol eden, yatakta sağa sola dönüp duran bir adam ne kadar saklayabilir ki heyecanını? 'Aşk insanı silâhsız bırakır' diye boşuna dememişler

Buluşma yerimiz Dolmabahçeydi Öğleye kadar kulüpte bekledim 'Bekledim' sözü, de ne demek, saate baka baka saatlerce volta attım Akrep niye bu kadar ağır ilerliyor? Yelkovan gibi hızlı olamaz mı? 'Ne çıkacak, nasıl bir tip?' gibi merakla karışık korku soruları da kafamda fink atıyor

Parolamız, bir günlük gazeteydi Belirlediğimiz bankta gazeteyi okuyordu Arkasından korkarak yaklaştım: 'Merhaba Goncagül!'

Yavaş ve kendinden emin hareketlerle ayağa kalkıp, yüzünü bana döndüğünde, sendeledim! Düşmemek için banka yapıştım 'Merhabâ vefâsız!' dedi Eşimdi!