Hissetmedim

Bir sonbahar günü gördüm seni, yürüyordun Üzerinde en sevdiğim kazağın, hiçbir şey hissetmedim Kalbimin taşlaşan yüzeyinde en ufak bir çatlak bile oluşmadı O kadar zorlamıştım ki kendimi aşkın yalan olduğuna inandırmak için, seni görünce hiçbir şey hissetmedim
Hızlı adımlarla geçerken yanımdan, eskiden seni görünce içimden bir şey kayar gibi olurdu ya , hiç olmadı bu sefer Bir mum yanardı ya karanlığın ortasında, sanki sessizliği delerdi ya bir çığlık; ne mum ne çığlık Bir yabancı gibi uzaklaşmanı izledim
Bir rüzgar esti, yapraklar uçuştu Ürperdim Bir an, evet belki o an sevmek istedim seni eskisi gibi, aşkından kuruyup rüzgarınla savrulmak yeniden Ama hemen geçti, yaprakları savuran rüzgar gibi Hiçbir şey hissetmemeliydim seni görünce, öyle de yaptım
Kalbim hızlandıkça sen yavaşlıyordun sanki Durdun, dönüp baktın Sen orda, gözlerin bende, gözlerinde Gözlerinin yeşili delip geçti kalbimi Sıcaklık yayılırken bir karabasandaki taşlaştı bedenim Kaçmak istedim, kaçamadım Öylesine silmiştim ki içimden sevilmeye dair anıları, bilemedim ne yapmam gerektiğini En iyi bildiğim şeyi yaptım ben de, hiçbir şey hissetmedim
Dönüp bana doğru geldiğini sezdim aniden, kalbim paramparça Ne diyeceğini düşünürken, ne dersen de, cevap verememekten korktum Anılar canlanmış, en derinlerine kadar sıcaklık yayılmıştı kalbimin İradesizliğime kızarken tekrar hissedebilmenin dayanılmaz hafifliği kapladı etrafımı Gözlerimi kaldırdım seninkilerle buluşturmak, gözlerinde sevgiyi yakalamak için Yalan Daracık sokakta giderken gördüm seni
Bir sonbahar günüydü seni görünce hiçbir şey hissetmedim