07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Sevginin Gücü

Mavisi yeşiline karışmış, uzun uzun ağaçların gölgelerini cömertçe sunduğu, türlü türlü böceklerin,
çiçeklerin yaşadığı, insanoğlunun pek az uğradığı ormanlardan birinde güzel bir göl vardı Suyu berrak mı berrak, serin mi serin  Gölün kıyısında hayat bulmuş boynu bükük papatya, yanıbaşında o eşsiz büyülü suyun içinde açmış olan, en az kendi kadar yalnız görünen nilüfer çiçeğine sevdalanmıştı Onun görkemli görüntüsünü, saf, masum, asaletli halini hayranlıkla seyrediyordu her gün ilüfer çiçeği de kayıtsız değildi sevgili papatyasına karşın Birbirlerine sevgiyle bakıyorlar, Şarkılar söylüyorlardı birlikte Yalnızlıklarını unutuyorlardı şu koskoca orman içinde  Tanrım, diyordu papatya içinden kimi kez Bu güzelliğin yanında benim yerim nedir ki? O suyun içinde yaşar bense toprakta  Elimi uzatsam tutamam bile onu  Oysa öylesine istiyorum ki onun yanında olmayı  - Ey güzel çiçeğim, ey benim nilüferim Seviyorum seni  Lâkin öylesine çaresizim ki  Sana nasıl ulaşacağımı bile bilmiyorum  Evet, orada olduğunu bilmek, sesini duymak, güzelliğini görmek bile yetiyor bana ama istiyorum ki elini tutayım, güzelliğine dokunayım Gel gör ki ben bir papatyayım, sen ise bir nilüfer  Ayrı dünyalarda yaşayan iki ayrı çiçek  Nilüfer, karşılıksız bırakmadı papatyanın sözlerini: - Papatyaların en tatlısı, kemandan çıkan müzik aynı ama nağmeleri çıkaran teller ayrıdır Sen başkasın, ben başkayım, sen ordasın, ben buradayım diye yerinme Gönül sesine kulak ver yalnız  Bir şeyi istiyorsan yürekten iste   Sevgi, aşk, ne büründüğün kıyafeti, ne makamı, ne mesafeleri ne de başka bir şeyi dinler  Onun fermanı okunmaya başladımı her şey susar her şey çaresiz kalır  Sevgi söz konusu olduğunda kişi kendi dışındaki güçlerin insafına kalmaz Çünkü; kendisi de güçlü bir varlık haline gelir Ruhunun derinliklerinden gelen bu ezgi güçlenmeye başladıkça kayıtsız kalamaz buna tüm evren  sen ki benim güzelliğime, aşkınla güzellik katmakta, yalnızlığımı örtbas etmektesin Benim ve kendinin varolduğumu ispatlamaktasın dünyaya Şimdi kapat gözlerini sımsıkı  Sıyrıl tüm düşüncelerinden  Yalnızca ama yalnızca beni düşle  Yanımda olduğunu, gölün sularında elimi tuttuğunu hayal et  İste beni  Göreceksin ki sevginin aşamayacağı engel yoktur! papatya, nilüferin dediğini yaptı Yalnızca ama yalnızca onun hayalini doldurdu tüm benliğine Kendini güzeller güzeli çiçeğinin yanında farzetti İstedi  İstedi  - Aç gözlerini!, dedi nilüfer Papatya şaşkınlık içindeydi gözlerini açtığında Sevgili çiçeğinin yanında, gölün suları içinde bir nilüfer çiçeğiydi artık o da  
sevmek  
İstemek  
Hayal etmek  
İnanmak  
Olmayacak şey yoktur!
Eğer ki; bu duygulara sahipseniz  

|
|
|