Sen Olsaydın |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Sen Olsaydınher itiraf adı konmamış yeni bir ayrılık oluyor yollara vuruyorum kendimi sahilde tanımadığım insanlarla aynı bankı paylaşıyorum sessiz, suskun oturup kendi yaralarımızı kanatıyoruz sigaralarımızın dumanı karışıyor bazen ayırmaya çalışmıyoruz beyaz bir martının kanadına tutunup süzülüyorum dakikalarca gemiler geçip gidiyor uzaklardan her birine ayrı bir parçamı yükleyip gönderiyorum bilmediğim uzaklara bir araya gelmesinler istiyorum bir daha bir cafe'ye oturup garsonculuk oynayan çocuğa arkadaş oluyorum hayali siparişler verip hayali ücretler ödüyorum sessiz bir tebessümle vedalaşıyoruz babasının elinden tutup uzaklaşırken gideceği bir yer yok dediğimiz gibi gideceğim bir yer yok içtiğim çaylarla demliyorum katmerlenen yalnızlığımı sen olsaydın böyle olmazdım diyorum duymuyorsun Esin Ardıç |
|