Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar

Bu öykü Malkara köylerinden alınmış olup belli bir kişinin dilinden yazıya
geçirilmiş değildir Çevrede herkes tarafından bilinen bir öyküdür
Söylentiye göre, çok eskiden köyün birinde Zeynep isimli çok güzel bir kız
vardır Onaltiya yeni bastığında Zeynep'i köylerindeki bir düğünde aşırı
(yabancı) köylerden gelen Ali isimli bir genç görür Ali Zeynep'i çok
beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına hemen görücü gönderir Zeynep'i
Ali'ye verirler Kısa bir zaman sonra düğünleri olur Ali, Zeynep'i alıp aşırı köyüne götürür
Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker Bu
kadar uzak olduğundan dolayı Zeynep, anasını babasını ve kardeşlerini tam
yedi yıl göremez Bu özlem Zeynep'in yüreğinde her gün biraz daha
büyüyerek dayanılmaz bir hal alır Köyün büyük bir tepesinde bulunan
evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için için kendi yaktığı
türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalışırmış
Oysa kocası, Zeynep'in bu özlemine pek aldırış etmez Kaldı ki eski
sevgisi de pek kalmadığından kendini fazlaca horlamaya, eziyet etmeye
başlar Sonunda bu özlem ve kocasının horlaması Zeynep'i yataklara düşürür
Gün geçtikse hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için, köyden gelip
gidenler de anasının babasının çağrılmasını salık verirler Başka çare
kalmadığını anlayan Zeynep'in kocası da anasına babasına haber vermeye
gider Altı gün altı gecelik bir yolculuktan sonra bir akşam üstü
Zeynep'in anası babası köye gelirler, Zeynep'i yatakta bulurlar Perişan
bir halde Zeynep hala türküsünü mırıldanmaktadır Ayni türküyü anasına
babasına da söylemeye başlar Çevresindeki bütün köy kadınları duygulanıp
göz yaşı dökerler Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır
Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır Bir daha
onmaz, sonu ölümle biter Herkes Zeynep için göz yaşı döker İşte o gün bu
gündür bu türkü ayrılığın türküsü olarak söylenip durur


Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar
Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler
Annesinin bir tanesini hor görmesinler
Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim
Babamın bir atı olsa binse de gelse
Annemin yelkeni olsa uçsa da gelse
Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse
Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim

şunu söylemek istiyorum bu dünyada sevgiden dah güzel bir his yok sevdiğin ellerinden kayıp gittiğinde bu hissin nedemek olduğunu nekadar güzel ama bi okadarda ızdırap verdiğini ancak çeken anlar bunu ben nefes aldığım hergün bu acıyı yaşıyorum daha öncede söyledim gene söylüyorum acısı tarif edilmez oluyor yakınınızdayken kıymetini bilin lütfen ,bu şarkı için söyleyeceğim şeyde eğer bu anlatılanlar doğruysa çok acı hemde çok