Bir Ayrılış Hikayesi

Erkek kadına dedi ki:

-Seni seviyorum,

ama nasıl?

avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp

parmaklarımı kanatarak

kırasıya,

çıldırasıya


Erkek kadına dedi ki:

-Seni seviyorum,

ama nasıl?

kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz,

yüzde yüz, yüzde bin beş yüz

yüzde hudutsuz kere yüz


Kadın erkeğe dedi ki:

-Baktım

dudağımla, yüreğimle, kafamla;

severek, korkarak, eğilerek,

dudağına, yüreğine, kafana

Şimdi ne söylüyorsam

karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana


Ve artık

biliyorum:

Toprağın

Yüzü güneşli bir ana gibi

En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini


Fakat neyleyim

saçlarım dolanmış

ölmekte olanın parmaklarına

başımı kurtarmam kâbil

değil!

Sen

yürümelisin,

yeni doğan çocuğun

gözlerine bakarak


Sen

yürümelisin,

beni bırakarak


Kadın sustu


SARILDILAR


Bir kitap düştü yere

Kapandı bir pencere


AYRILDILAR





Nazım HİKMET