Sensiz Olmaz Annem

ANNELER GÜNÜ ANNEMSİZ KUTLU OLSUN
SENSİZ OLMAZ
Anneme
Yanında mevsim bahar Güzel ellerin yine saçlarımı okşuyor rüyalarımda Sıcaklığın, masumiyetin, bir kere içten ;yavrum deyişin beni alıp götürüyor en ücra yerlere Büyüdüm anne büyüdüm, hiçbir şeyim olmadan yaşayabilecek kadar cesaretliyim ama sen olmadan asla Çünkü senin sevgin içimi ısıtıyor soğuk bir kış günü Gözlerin düşüyor gecelerime Sabah olsun istemiyorum seni bir daha göremem diye

Anladım ki sen canım, sen nefesim, sen en çok sevdiğim, sen benim tek vazgeçilmezimsin Sen yeri gelir vatanım, yeri gelir hasretim, sen beni büyüten beni sımsıcak kollarında uyutan yüreğim, canımın taa içi, kalbimsin

Bedenim yaşadıkça ve her soluk aldığımda sen benim güzel annem, canım annem olarak kalacaksın Ben bir gün ölsem de sen bir melek olarak kalacaksın Acımasız hayata inat olsun diye değil; her şeyim olduğun için çok ama çok seviyorum
Annem sana itirafım vardı birde geciktirdiğim:
Sen benim annemsin, ya ben sana evlat olabildim mi? Bu soru içimi kemirip duruyor kaç zamandır annem Sen, üzülmemem için hayatın boyunca çırpınıp didindin, evladıma; babası bile kötü söz söylemesin diye, ben ne yaptım senin bu düşüncelerine karşılık olarak biliyor musun anne Nereden bileceksin ki annem, burun direklerimin sızladığını, anne deyince içimden gelen hararetin gözlerimde çıkış noktası oluşturduğunu Evet canım anam, sana ihanet içinde olmamı hissettiğim duygular, aslında kötü biri olduğum için değil, sana iyi ve layık bir evlat olamadığımdandır Senin yaşantını taklit edemedim Tabii ki taklit etmeyecektim, yapacaktım Yapmalıydım da Ama sen hayatta iken ben bunları başaramadım annem Sen yoksun artık, benim bunları yapmam neyi değiştirir ki, kendimi kandırmaktan başka
Evet ben kendini kandırmaktan başka işlerle uğraşmayan, sana olan saygısızlığımı (istediğin gibi olamamaktan) başkalarına saygıya dönüştürdüm annem Kazananın hep ben olmam için babamla didişmeleriniz, çekişmeleriniz geliyor aklıma da eyvah ben ne hatalar etmişimde farkına varamamışım İstediğini yapmak çok zormuş gibi sana acılar yaşatmanın, faturasını ödüyorum annem, içimde fırınlar yakarak, yanan ateş sadece içimde olsa söndürmesi çok zor olmazdı Bir bardak su içer söndürebilirdim, buzlu soğuk sulara gömülerek bedenimin harareti geçerdi belki, ama anne göğüs kafesimin, sol yanında öyle bir hal oluyor ki, damarlarım da cereyan eden kan deveranı ile hücrelerime acı, sancı, ağrı, sızı taşımakta Haa birde pişmanlık Ah işte o pişmanlık var ya annem, o pişmanlık Beni insanlığımdan uzaklaştıracak diye ödüm kopuyor Yalvarıyorum, ALLAHıma

EY RABBİM: hayatımda neredeyse annemi sevmekten başka hiçbir şey yapmayan ben, onu yanına almandan sonra annem için yaptıklarımın bir hiç olduğunu anladım Evet bir hiç yapmışım ben annem için Ey rabbim, anlayışımın kıt olduğunu en iyi sen bilirsin, beni anlayıp ta yapmayan kullarından eyleme, dedim ya anlayışım kıt diye, beni yapmak isteyip de yapamadıklarımdan sorumlu tutma Ben yapamadığım halde canım annem beni affettiğini ve hakkını helal ettiğini, o gün söylemişti, işte o gün birde şunu söyledi, can alıcı tarafından: oğlum babana sahip çık baban çok yalnız, onun yalnızlığını ben dolduruyordum, ama bundan sonra ben olmayacağım hayatınızda ve baban yalnız kalacak, onun yalnızlığını gideren sen olacaksın Evet canım annem öyle söylemiştin de ben yine anlayamamıştım Evet şimdi anlıyorum
Adını annesizlik koyduğum,
SENSİZLİĞİ KATRE KATRE YUDUMLAYARAK;
İŞTE ANNEM BU HAYAT SENSİZ OLMAZ
YEMEN MUSTAFA POLAT