07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Çocukluğumu Özlüyorum

Çocukluğumu özlüyorum Çocukluğumun kışını ,baharını en çok da yaz akşamlarını özlüyorum Biz 4 mevsim yaşardık hayatı;yazı yaz kışı kıştı adamakıllı Büyüdükçe güneşin kavurduğu tenimizin karalığı içimize çöküyor sanki
Çocukluğumu özlüyorum iyice  Yalınayak sokağı adım adım saymak,dizlerimi kanatmak,hiçbirşeyden korkmamak istiyorum Eve girmek nedir bilmeden gecelere kadar oyun oynamak,zillere basıp basıp kaçmak,sokaktaki kötü amcanın"gidin lan evinize" diye bağırmasını ,mahallenin erkekleriyle aşık atıp top peşinde koşturmak istiyorum
Karpuzun sularını akıta akıta yemek,tek derdimin sınıf geçmek olmasını istiyorum Gazoz kapağından ipli fırıldak ,kiremitten kına yapmak,sularla oynamak istiyorum Komşularının ağaçlarından meyva çalmak(aynılarından bahçelerimizde olduğu halde), çekirdek kabuklarından minik dağlar yapmak istiyorum
Şimdiki gibi egzos kokularıyla değil sümbül kokularıyla uyanmak ne güzel olurdu Di-li geçmiş zaman işte Büyüdük teker teker ,dağıldık bir daha hiç toparlanmamak üzere Bir zamanlar sıcak kurabiye aşırmak için uğradığım mutfak artık evim oldu Hayat,yemek buharı gibi uçup gidiyor avuçlarımdan
Tek teselli özleyecek bir çocukluğumun olması
|
|
|