Göğün Yedinci Katı Meleklere Yüksek Gelmez

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Ölüp cehenneme giden bir adam hakkındadır bu öykü

Şeytan bu adamı nefis
yemek kokuları gelen bir odaya götürür

Odanın ortasında büyük bir tencere
ve çevresinde oturan insanlar vardır

Bu çok zayıf, bir deri bir kemik
kalmış insanlar acıyla inlemektedir

Cehenneme yeni gelen bu adam tencerenin
çevresindeki insanların ellerinde kepçeye benzer, uzun saplı kaşıklar görür

Kaşıklar ellerine bağlıdır

Kaşığı tencereye daldırabilmekte ama hiçbir şey
yiyememektedirler

Çünkü kaşıkların sapı o kadar uzundur ki, ellerindeki
kaşıkları bir türlü ağızlarına götürememektedirler

Lütfen der adam 'bana bir de cenneti gösterir misin?

Elbette der şeytan; ''Sonsuzlukta birkaç dakikanın ne önemi var'' der ve onu
cennete götürür

Adam cennete girince hem çok şaşırır hem de kafası karışır

Gördüğü
manzaranın cehennemdekinden hiçbir farkı yoktur

Yalnızca insanlar mutlu ve
sağlıklıdır, kahkahalarla gülmektedirler

''Anlayamadım der

Herşey aynı, herkesin ellerine bağlı uzun saplı kaşıklar
var ve hepsi de bir tencerenin çevresinde oturuyorlar

Farklı olan nedir?
Neden burası cennet ''Şeytan adamın sorusunu yanıtlamaz

tam çıkarken, adam
başını bir kez daha çevirir ve olan biteni anlar

Herkes ellerindeki uzun
saplı kaşıklarla birbirlerini beslemektedir

!

Sonuç olarak, ''Hepimiz bir bütünün parçasıyız ve hepimizin bir başkasına
gereksinimi var

! Hepimiz birbirimizin tek kanatlı meleğiyiz

Uçabilmemiz
için kucaklaşmamız gerekir''

NOT: Bu öykü Dr

John M

Eades'in ''Göğün yedinci katı meleklere yüksek
gelmez'' adli kitabından alınmıştır

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Göğün Yedinci Katı Meleklere Yüksek Gelmez Ölüp cehenneme giden bir adam hakkındadır bu öykü Şeytan bu adamı nefis yemek kokuları gelen bir odaya götürür Odanın ortasında büyük bir tencere ve çevresinde oturan insanlar vardır Bu çok zayıf, bir deri bir kemik kalmış insanlar acıyla inlemektedir Cehenneme yeni gelen bu adam tencerenin çevresindeki insanların ellerinde kepçeye benzer, uzun saplı kaşıklar görür Kaşıklar ellerine bağlıdır Kaşığı tencereye daldırabilmekte ama hiçbir şey yiyememektedirler Çünkü kaşıkların sapı o kadar uzundur ki, ellerindeki kaşıkları bir türlü ağızlarına götürememektedirler Lütfen der adam 'bana bir de cenneti gösterir misin? Elbette der şeytan; ''Sonsuzlukta birkaç dakikanın ne önemi var'' der ve onu cennete götürür Adam cennete girince hem çok şaşırır hem de kafası karışır Gördüğü manzaranın cehennemdekinden hiçbir farkı yoktur Yalnızca insanlar mutlu ve sağlıklıdır, kahkahalarla gülmektedirler ''Anlayamadım der Herşey aynı, herkesin ellerine bağlı uzun saplı kaşıklar var ve hepsi de bir tencerenin çevresinde oturuyorlar Farklı olan nedir? Neden burası cennet ''Şeytan adamın sorusunu yanıtlamaztam çıkarken, adam başını bir kez daha çevirir ve olan biteni anlar Herkes ellerindeki uzun saplı kaşıklarla birbirlerini beslemektedir! Sonuç olarak, ''Hepimiz bir bütünün parçasıyız ve hepimizin bir başkasına gereksinimi var! Hepimiz birbirimizin tek kanatlı meleğiyiz Uçabilmemiz için kucaklaşmamız gerekir'' NOT: Bu öykü Dr John M Eades'in ''Göğün yedinci katı meleklere yüksek gelmez'' adli kitabından alınmıştır