İsimsiz Melek

Gözlerini açmak için büyük mücadele etmesine rağmen henüz gözlerini açamıyordu
Nerede olduğunu ve kendini görmek istiyordu Vücudu yeni şekillenmiş,
artık bir bebeğe benzemeye başlamıştı O dünyaya gelmeye hazırlanan,
annesinin karnında mutlu mesut büyüyen bir cenindi
Kızdı ve isminin ne olacağını çok merak ediyordu
Arada bir ellerini hareket ettiriyor,
bacaklarıyla neler yapabileceğini hesap etmeye çalışıyordu
En çok içinde bulunduğu yeri merak ediyordu
Kimi zaman sesler duyuyor,
kulak kabartıp bu anlamadığı seslerin ne olduğunu dinliyordu
Acaba nasıl bir yerdeydi, ah gözlerini bir açabilseydi görebilecekti

Yavaş yavaş sıkılmaya başlıyordu bulunduğu yerden
Henüz ismi koyulmamış minik kız bebeği bir an önce dışarı çıkmak istiyordu
O seslerin sahibini, annesini görmek istiyordu
Bazı zamanlar bulunduğu yerin üzerinde gezen birşey farkediyordu
Herhalde annesinin eli olmalıydı Onu farkettiği anda heyecanlanıyor,
henüz yeni çalışmaya başlayan kalbi küt küt atıyordu
Farklı birşeyler hissediyordu, sanki bir tutku,
sanki değişik duyguların karışımı vardı annesinde
Ah annesini bir görebilseydi

Yavaş yavaş ilerlemeye başladı
Anlaşılan artık zamanı gelmişti
Sonunda son zamanlarda oldukça fazla sıkıcı olan bu mekandan kurtuluyordu
Sonunda annesine kavuşabilecek,
gözlerini açabilecek ve onu görebilecekti
Feryatlar eşliğinde bulunduğu yerden biraz daha ilerledi
Sert iki el onu bacaklarından tutup hızlıca çekti
Annesi öylesine bağırıyordu ki, kulakları acıdı
Ne olduğunu bile anlayamadan soğuk bir alana çıkmıştı
Sıkıcı yerde onu saran sıcak su bile yoktu
Sert eller hızla poposuna vurup, onu salladılar
Halen gözlerini açamamıştı,
sadece bağıran annesini ve sert elli bir kadını hissedebiliyordu
Daha fazla dayanamayıp ağzını açarak oda " Anne ağlama
Lütfen ağlama " diye bağırmaya başladı