Acma Kapimi, Üsür Yaralarim

Aklımın yangınlarına inat üşür yüreğim Sorular, öğütler, dersler, kaybedişler Titrek yüreğimde değeri yok hiçbirinin

Kapımı açan asi rüzgâr, içeri savurur anılarımı Pervasızca odama dağılır zamanlar Annemin kızgın sureti canlanır içimde Toplayacağım anne Çocuk yanımı bulabilirsem, düzelteceğim hepsini İnanmaz yine Vazgeçerim diye Kızgın gidişine hak verir ellerim Vazgeçerim Efkârım önüme düşer Islanır adımlarım

Uykumu çalan geceler yağar sabahlara Başıma kitapların sayfaları uçuşur Biraz aşk, biraz coğrafya Taşlaşır, adımlarım Bir soluk ak Biraz beyazı olmalı bu kâğıtların

Penceremde kalır gözlerim Kırık kanatlar var pervazlarda Yağmurları kana bular, yaralı turnalar

Akşamı bulur vakit Yüreğimde aynı titreme Odama gelme anne Açma kapımı, üşür yaralarım Toplamadım, toplayamadım yine zamanı Nereye dönsem üzerime devrilir, gecikmişliklerim Nazlı bir yıldıza aldanıp; keşke, kırmasaydım titrek lambamı

Kırılmış çok şey var anne Raflarda yarım kalmış hayallerim dağınık Kopkoyu bir duman; korkularım

Topla deme artık Anla ki yerinde her şey Ayaklarım kanamasa yürüyemem artık, kızıl adımlarımı izler çocukluğum Kaybolursa; bulamam umudumu Yüreğime batmasa nazlı yıldızın parçaları, duygularım üşür Sızlamasa yüreğim, ölürüm anne

Yaza varmaz krizantemler Hercai menekşelere bahar zulümdür Anla beni anne Çabaladım, solacağımı bile bile, senin için Yapraklarımı kaybettim, dallarım taşımadı sahte tebessümlerimi Yoruldum, çok yoruldum anne Düzen bensiz kurulmuş, ayak uyduramadım

Odama gelme anne
Açma kapımı, üşür yaralarım

alinti