Piedra İrmağının Kıyısında Oturdum Ağladım

Oturdum ve ağladımEfsaneye göre,bu ırmağın sularına düşen her şey,yapraklar,böcekler,kuş tüyleri,bunların hepsi ırmağın yatağında taşa dönüşürmüşAh!Yüreğimi bağrımdan söküp,akıp giden sulara atabilmek için neler vermezdimHiç acım kalmazdı o zaman,hiç pişmanlık kalmazdı içimde,anılarım olmazdı hiç

Piedra ırmağının kıyısında oturdum ve ağladımKışın soğuğu,yüzümdeki yaşları hissettirdi bana ve bu yaşlar, önümden akıp giden donmuş sulara karıştıBu ırmak bir yerlerde bir başka ırmağa kavuşuyor,sonra bir başkasına ve bütün bu sular,gözlerimden ve gönlümden çok uzaklarda, sonunda denize kavuşuncaya kadar böylece akıp gidiyor

Gözyaşlarım böylece çok uzaklara akıp gitsin ve aşkım,bir gün onun için ağladığımı hiç bilmesinÇok uzaklara aksın gözyaşlarım ve ben,ırmağı,birlikte yürüdüğümüz yolları unutayım

Yolları unutacağım,dağları ve düşlerimin tarlalarını,o düşler ki benim düşlerimdi ve ben bunun bilincinde değildim

(alıntı)