Harf Bozuntusu

parmaklarımda dudak izlerinküçük dikiş izine özenle bıraktığın yerde duruyor

kulağımda aynı ses''sabah uyanır uyanmaz tavşandan artan sütü içiyorum,ziyan olmasın diye''

alımdaki küçük,küçücük kendimden bile küçük boşlukyarım bıraktığım kitaplar gelip oturur başköşeyeher harfi hecelerinle tamamlanmış

bir şiir okumaya başlarım boğazımdaki kuruluğa inatıslaklığınla,gitmeye yakın hecelediklerine benzemez amasana yakın olan her şey uzakta en ücra köşelere düşer

başımı kollarıma yaslayıp yiteni oynarken perde ansızın açılırkimsenin gözlük camında yağmurdan izler yoktursarıyla beyaz karışırmaviyle bulutceketimin kolunda kokun

ayaklarımda aynı ağrıtopuktan şişmiş tabanlarve sözün gelir aklıma ''ziyan olmasın diye''

doğruydu

ben ,yağmur,şehir,ağladım

kimin kime yağdığı belirsizkenharferimi,hecelerimi ve seni toplamaya calışırken''SU''öylesine masaya serilmişkenyansıyan sadece yüzüm değildi

elimde kalan tek şeygözlük camındaki yağmur damlasıydı(defalarca silmeme rağmen iz bıraktı)