Mavi Gül Ve Sögüt

Mavi Gül Ve Sögüt

Bir dunya yaratalim once Gokyuzunun masmavi yerinse yemyesil oldugu, kumlarin tassiz oldugu

bir tepe olsun duslerdeki gibi yemyesil olsun bu tepe bu tepenin ustunsde gunesin aydinlattigi bir ev varmis

sevgi evi diyorlarmis bu eve dunyanin merkeziymis burasi kimileri cok yakinmis bu eve, kimileri cok uzak kimileri hayatinda

bir kez bile ugramamislar bu eve evin etrafini sevgiyle acmaya calisan cicekler ve büyümeye calisan agaclarla

doluymus iste bu masalda o binlerce cicekten ve agactan sadece ikisinin bitmeyen hikayesini anlaticam iste o bahcede mavi bir gul varmis o kadar parlak o kadar ilgi cekiciymiski yanindaki cicekler ona bayilirmis asik olanlar bile varmis bu kadar ilgi mavi gulu cok mutlu edermis ama bir sure sonra SIKILMAYA baslamis rahat olamiyormuskimseyi kirmadan yavas yavas uzaklasmaya calisiyormus ama ne mumkuno parladikca gunes ona vurdukca herkesin gozunun kamastiriyormus onlar arasinda mutlu ve eglenceli biri olarak gorunmeye hayatla dalga gecmeye calisiyormus oysaki yureginde derin bir bosluk varmis eskiden sevgi bahcesinden giden cicegi ozluyormus baska cicekler onu unutturamiyormus bir gun o bahcenin yanina cok uzaklardan gelen bir fidani dikmisler bu minik bir sögutmus sogutun etrafinda bir cok agac varmis bu o agaclar arasinda o kadar kucuk ve savunmasiz kaliyormus ki cesareti gitgide azaliyormus bu bahceden kacma planlari yapiyormus diger agaclar bu minik sögütü rahatsiz etmeye baslamislar dallarini uzerine dogru uzatiyorlarmis oysaki onun günessiz kalip olecegini hic düsünmeden dallariyle ona dokunmaya etrafini sarmaya calisiyorlarmis sögüt günden güne solmaya baslamis bir gun gunesi gormeye calisirken bir isilti gormüs oyle guzel parliyormuski sogut onun isigi aydinligi karsinda bakakalmis sanki günes yeryüzüne inmis gibiymis gunes batmaya yakin sactigi isiklar azalinca onun mavi bir gül oldugunu anlamis günesin isiklarini etrafa yansitiyormus bu gül ayna gibiymis sankiama mavi gülde sögütü o gün farketmis sevimli bir sögut oldugunu düsünmüs sogut ona niye bu kadar parlak oldugunu sormus yasanan tum umutsuzluklara ragmen isik sacmayi gulmeyi seviyorum demis sogut bende bir zamanlar böyleydim sonra beni soldurmaya terkettiler demis ne zamandir günesi hic gorememistim taa ki sen yapraklarinla günes isinlarini bana yansitana kadar demis sogut ondan cok etkilenmistir mavi gülse yasadigi kirginliklardan dolayi sogute pek yaklasamaktadir cesaret edememektedir gerci dikenlerim beni korur der ama ya diger kirginliklar gibi yine dikenlerim beni koruyamazsa diye düsünür etrafindaki diger guller buna hayran hayran bakarken o ise disariya karsi deli dolu gorunurken icten kararsiz adimlarla ilerlemektedir hayatinda iste sogutle böyle baslar dostluklari etkilenmislerdir ama iki tarafta cevresi ve korkulari yüzünden fazla yakinlasmamaya calisirlar ama sogut her gun onu gormek icin diger agaclarin dallarini iteklemeye calisir tek mutluluk kaynagi olmustur bu mavi gül mavi gül de ona tum sicakligini samimiyetini vermek icin ugrasir ama yinde cok yaklasmamaya calisir bir aksam ikisi konusurlarken iclerinden gelen etkilesimle bir yakinlasma hissederler sogut dallarini mavi gülde yapraklarini ona dogru uzatir ve birbirlerine tutunurlar sogut gozlerini actiginda kendini geri kendi yerinde bir suru agacin yaninda yalniz bulur mavi gulde saskinliktan ne yapacagini bilemez kafasi karisir bu kadar hizli gelismemeli diye dusunur her gun ona bakmaktan kendini yindede alikoyamaz sogut artik onu gormeden isigini alamadan yapamaz olmustur zaten tek yasama kaynagida odur onun isigi olmasa cevresindeki agaclar günesi engelediklerinden dolayi solup gidecektir mavi gul ondan sevgiden baglanmaktan korksada sogut ona her zaman gölge olan kanatlarinin altinin acik oldugunu söyler mavi gul inanmakta, guvenmekte zorlanir kuskuyla yaklasir acaba ne amaci vardir ki beni soldurmak yerimden koparip uzmek icin mi bana dallarinin altinda bir yer ayarliyor diye düsünsede garip bir his belkide büyünü etkisinde oldugunu düsünerek ondan kacamaz zaman gectikce mavi gül cok gunes almaktan etraftaki bir cok cicekten ciceklerin yaydigi polenlerden solmaya gittikce daha cok rahatsiz olmaya baslar artik sogute ve onun samimi duygularina daha cok guvenmektedir sogut ona olan tum saf, sadakat ve guven dolu duygulariyla yaklasmayi surdurmektedir cunku o mavi gül onun hayati olmustur onun yaninda mutlu olabilecegini dusunmektedir en onemlisi ona asiktir onu seviyordur bu sevgiden vazgecmek istememktedir ama ki mavi gulu onsuz mutlu ondan uzakta olup mutlu olacaksa onun sevgisinden ve ondan uzak kalmaya razidir ama o da sogutten kopmak istemektedir boyle sicak seyler hissetmek az da olsa huzur bulmak onu rahatlatmaktadir günler gectikce gunes isinlari gule vurdukta mavi gul gunes isigini yansitarak sogutun cevresindeki dallari kurutmaya onun büyümesine yardimci olmaktadir ama mavi gül gunesle beraber gun gectikce solmaktadir sogut ona gölge olan dallarinin kanatlarinin altina gelmesini teklif eder ona her gun anlatir sevgisini kötü biri olmadigini ama anlar ki anlatmakla bir sey olmuyor susar ve zamanla onu taniyacagini ve guvenecegini dusunerek her seyi zamana birakir bu arada mavi gülde git gide sogute daha fazla yaklasmaktadir ciceklerden uzaklastikce sogute gölgeye yaklastikca mavi gül hem zorluklarla hemde diger ciceklerin karsi saldirilariyla karsilasmaktadir ama mavi gül pes etmez elbet rahatlayacagini mutlu olabilecegini düsünerek zaman gectikce daha fazla sogute yaklasir sogutin dallari daha da büyümüstür artik diger agaclar ona yaklasmamaktadir sogut artik rahattir artik bir tek mavi gülünün onun yaninda beraberce mutlu olabilmeleri ve sonsuza dek berber olabilmeleri icin yanina gelmesi gerekmektedir ve simdilerde bu masal iste bu asamaya kadar gelmistir mavi gül sogutun cok yakinindadir bir gun her seyden kurtulup yalnizca onun yaninda olmasini istemektedir hala sogut ve hala mavi gulu cok sevmektedir ne zamanki gokyüzünde günes yok olacak, ne zaman ki topraklar yarilarak magma dunyayi saracak yasam kalmayacak iste o zaman sogutte yok olacagi icin bu sevgi öbür dunyada devam etmek üzere bu dunyada sona erecektir