Degmez

Değmez ne çok aşk için harcıyoruz yüreklerimizin nefesini
Ne çok aşk sözcüğü söyluyoruz bazan, sanki hayatımız bunun üzerine kurulu gibi Ne çok yansıyoruz, ne çok yanılıyoruz ve ne çok yok oluyoruz insanların gözbebeklerinde


Değmez ne çok aşk için ipotek ettiriyoruz yüreklerimizin değerini Ne çok borçlanıyoruz karşılıksız aşk senetlerine Sahte paralar gibi sahte insanlar da geçiyormuş aşk alışverişlerinde Belki de parayı bir türlü sevemediğimiz için ayırt edemiyoruz sahtesiniNe paranın, ne insanın, ne de aşkın


Ne çok kavruluyoruz iç yangınlarımızda Her defasında gözbebeklerimizde başlıyor aşk yangını ve bir tek kıvılcım ile alevlerin komşu evlere sıçraması gibi kısa sürede tüm bedenimize yayılıyor


Değmez ne çok aşk için solduruyoruz içimizdeki bahar çiçeklerini Kopartılsa bile yerinden, her bahar yeniden açacağını biliyoruz aslında Herşeye rağmen bu umut değil mi bize?


Değmez ne çok aşk için yoruyoruz yüreklerimizi Kavgadan yeni çıkmış delikanlı, geç kaldığı için evine telaşla dönen genç kız, plastik topunun peşinden gün boyu koşturan çocuk, dik merdivenleri çıkan yaşlı bir insan gibi Nefes nefese ve yorgun



Ne çok "Seni Seviyorum" lar tükeniyor, düşünsenize, aslında her defasında biz tükenirken