Ah Şu Kararlarımız

Ne çok değiştiririz kararlarımızı O an düşündüklerimiz sanki hayatımızın en doğru kararlarıdır ve karşımıza kim çıksa bunun aksini savunuruz Onu umursamadan,taa gökyüzüne kadar kaldırmaya çalışırız düşüncemizi Aksini savunan her düşünceyi ezmek istercesine Bizim doğamızda vardır,karşıt düşüncelerimize karşı direnmek ve aniden savaş açmaya çalışmak


Çocukluğumuzdan beri hep bize bir tezgahtan farklı farklı kumaşlar alamayacağımızı öğretmişlerdir Tek desen ve tek doku olmalıydı,kendimize yeni dikeceğimiz kıyafetin kumaşı


Ve işin ilginç tarafı, fikirlerimizin hiç biride yarını tutmaz Olduğumuz çizginin ötesine gitmememiz öğretildigi halde Hep değişir,hani nerede olursa oranın rengini alan hayvan var ya Tıp kı onun gibi işte,bizlerin düşünceleride Yarını olmayan ama konuştuğumuz anlarda hep yarınların temsilcileri olan kararlarımız Şu bitip tükenmeyen politikacıların konuşmaları gibi


İçimizde sakladığımız kararsızlıkları farkemeyiz çıplaklığıyla ve ne zaman sağımızdan yada solumuzdan şiddetli bir rüzgar esseNe oldum ben? deriz


Bocalıyoruz ve hep yer değiştiriyoruz Kimlikler sürekli değişiyor yer aldığımız mekanlarda Sahneye çıkan oyuncular gibi Giysilerimiz değişiyor bir anda,roller değişiyor,ama yüreğimiz hep aynı yerde kalıyor,ve her zaman başrolde oynadığımız oyunları kimseye kaptırmamak için enine boyuna çabalar veririz


Ne zaman bir dostumuz bir şey sorsa o kararlarla ilgili,ama diyerek başlayan uzun cümleler kurarızve anlatımlar hiç bitmez,sabaha kadar cevzede kaynayan kahvelerleHepsinde de hep,renkleri farklı olan gün ışıklarına benzetiriz konuştuklarımızla


Ve geriye dönüp baktığımızda yaşamak daha da zor gelir,elimizin tersiyle hepsinide itelemek isteriz hayatımızdan ama gitmezler bir türlüDoğru kararlar veririz ama yanlışları seçerizBu defada yanlış seçtiğimiz ya doğru çıkarsa diye kuruntular yaşatırız bedenlerimizde ve bunu kimseye fark ettirmeden doğruyu seçtiğimizi söyleriz Aldatırız!!! çünkü yenilmişliğimizi görmelerinden hoşlanmayız Birde çevremizdekilerin verecekleri ah vahlara hiçde ihtiyacımız yoktur


Sonra her yenilmişliğin ardından kimseye belli etmeden kendi kendimize iyi davranırız Ödüllendirmeye çalışırız yorgun düşen bedenlerimizi, aslında sen böyle olsun istemezdin dercesine ona,sokağın köşesindeki dükkandan çocukluğunda ki,o hiç yemekten bıkmadığın loliplardan alırsın Ve kendini o bıraktığın yerden sevmeye çalışırsın hayata daha da bağlanmak için