Akıl Hastası Bir Gencin Romanı

Onu akıl hastanesinde tanımıştım Bir doktor arkadaşımla koğuşları gezerken, "Korhan'cığım gel sanayazacağın son romanın için güzel bir konu !"dediGülümseyerek, "doğrusu çok merak ettim Kaanbir an önce onu görmek istiyorıum !" dedim Tekkişilik bir odada yatıyordu kahramanım Yirmibeş yirmialtı yaşlarında bir gençti Karyolaya ,elleri kolları bağlanmış ,başında bir hemşire duruyordu

Hemşire, hastanın pijamasını sıyırmış, kalçasına elindeki şırıngadan ağır ağır teskin edici ilaç zerkediyordu Gencin balışları korkunçtu ve insana "beni bu hastalıktan kurtarın -der gibi garip garip bakıyordu Doktor arkadaşıma, "bu gencin hastalığı ne ?"diye sordum DrKaan yüzüme bakarak "kişilik bozukluğu !" dediYani çevresine uyumsuzluk"


Hemşire iğneyi yaptıktan sonra odadan çıktı

DrKaanla yalınız kalmıştım; merakımı yenemeyerek, "ne iş yapıyor bu genç ?"dedim "Talebe !"dedi"Daha doğrusu hastalanmadan önceAma hastalık tehlikeli bir hal alınca , ailesi bize baş vurdu, bizde yatırmak zorunda kaldıkGerçekten de ilginç birolaydı buDrKaan, eğilip gencin, göz bebeklerine baktı, sonra başını umutsuzca iki yana salladı

Sonra bana dönerek, "çok geç kalınmış bir vaka !dedi"Yazık olmuş! "Ben doktor arkadaşımla konuşurken, içeriye kırk kırkbeş yaşlarında çok güzel

bir bayan girmişti Telaşlı bir hali vardı



"Doktor, Kaan Beyi arıyordum ben !"dedi

Kaan gülümseyerek, "buyurun Kaan benim dedi"Şeyyiyenim nasıl oldu doktor bey ?İyileşecek mi ? " "Şeyaffedersiniz yeğeniniz kim ? "dedi doktor arkadaşım Genç kadın, "şeyBora efendim! Yani ablamınoğlu " Dr Kaan acı acı gülümsedi"Bakınız hanımefendi , açık konuşuyum bu tip hastalar zor iyile-

şirAma yine de tamamen ümidinizi kesmeyin Çünkü tıp ilerlediYeni yeni ilaçlar bulunduÜlkemizde, psikolojik hastalıklar konusunda yeni çalışmalar varGencin teyzesi olduğunu söyleyen kadın"bayan" önce doktor arkadaşımın sonra benim elimi sıkıp " yeğenimi görebilir miyim doktorbey ?"dediDrKaan " Tabii, yalınız hastanın yanında lütfen yarım saatten fazla kalmayın !" dedi


"Bora bak ben geldim yavrum !" dedi"Teyzeni tanımadın mı ? Genç teyzesine gülümseyerek baktı Ama ağzından tek bir sözcük çıkmadı Yeğenine ağladığını göstermemek için, arkaya dönüp kağıt mendile göz yaşlarını sildi Sonra odadan çıkıp gitti

* * * *

DrKaan, kadın"bayan" çıktıktan sonra, "işte böyle arkadaşım ! Her gün, ruh hastası binlerce kişiyle cebelleşmekten yemek yemeye bile fırsatbulamıyorum !" dedi


"Allah, kolaylık versin arkadaşım ! Gerçekten işin zor !" dedim "Öğlen yemeğine kal birlikte yiyelim !" dedi"Hayır kalamam Kaan, işim var !" dedim"Ama sana söz ,bir dahaki gelişimde bu arzunu yerine getiririm !" Hastane asansörüne kadar benimle geldi o yemek haneye indi Zemin kata inmek için asansörün düğmesine bastım

* * * *

O gün başımda müthiş bir ağrı vardı Bir asprin alıp yattım Ama aklım hala akıl hastanesinde gördüğüm gençdeydi Bora neden bunalıma girmişti ?

Neden birkaç kez intihara kalkışmıştı ? Daha karşılığını bulamadığım bir çok soru kafamı meşgul ediyorduNe kadar uyumuşum bilmiyorum, telefonun sesine uyandımAhizeyi kaldırdım, arayan Dr arkadaşım Kaandı "Uykucu ! Uyandırdım mı seni ? "dedi "Akşam buluşalım" "OlurSaatkaçta ? "dedim "Saat ,dokuz ,sence uygun mu ?"

dedi"Tamam ! Hastanede bekle beni !" Ahizeyi yerine koydum, kolumdaki saate baktımSaat yediydiBir saat daha uyuya bilirdimGerisi yolda geçecektiKafamı yastığa gömdüm Gözlerimi açtığımda ortalık kararmıştı Hemen yataktan kalktım, lavoboda elimi yüzümü yıkadım, üstümü giyip evden çıktımHastaneye vardığımda, DrKaan odasında yoktu Hemşirelerden birine sordum, "Hastanın biri kriz geçirmiş, onun yanında galiba !" dedi

"Odasında bekleyebilirsiniz "Teşekkür ettim

Odada beklemeye başladım Yarım saat sonra geldi, sinirliydi "Kusura bakma Korhan !Bir akıl hastası, hemşirelerden birine saldırmış ta, teskin etmeye çalıştık !" dedi"Bizim mesleğin garip yanları işte!"Sonra, bir sigara yaktı Odanın içinde elleri arkasında bir süre gidip geldi Sonra oturdumasasına "çaykahve ? "dedi"Kahve !" dedim

Masanın yanındaki zile bastı, mavi önlüklü ,temizyüzlü ,orta yaşlarda , saçları aklaşmış, bir kadın girdi "Fatma hanım bize iki nescafe yap !" dedi

Kadın, "baş üstüne !"dedi Kapıyı çekip çıktı

"Seni bugün bir bayan arkadaşımla tanıştıracaktım o da yazar"dedi"Ama kadıncağızın annesi aniden rahatsızlanmış, o da memleketine gitmişSana söz

geldiğinde tanıştıracağım siziBir süre konuşmadık

Nescafelerimiz gelmişti Fincanı aldım, yudumlamaya başladım

"Sahi geçen gün hastanede gördüğümüz o genç nasıl oldu ? "

"Bora'yı soruyorsun galibaSen gittikten sonra hızla iyileşmeye başlamıştıTüm doktor arkadaşlar çok sevinmiştikAma yine kriz geçirmiş, koğuşun penceresinden kendini aşağıya atmaya kalkmış bereket, hemşirelerden biri tesadüfen içeri girmişte gencin hayatı kurtulmuş

Sıkıldığımı anlamıştı Haydi çıkalım dediSormadım nereye gideceğimiziArabasını hastanenin arkasındaki parka çekmiş, gidip bindim Suratlı araba kullandığı için, her binişimde onu uyarıyordum

******

Dr Arkadaşım, Kaan, "Bora!nın hayatını öğrenmek istiyordun, işte Bora'nın, tuttuğu günlük, bunu teyzesi vermişti bana, hastayı yakından tanımam için, ben de sana veriyorum dediDefteri aldım okumaya başladımDüzgün, bir el yazısıyla yazılmış, günce, akıcı bir uslupla kaleme alınmış,usta bir yazarla tanıştığımı anladım Bu Boraydı,

hastası


Annemin adı, Nezihe, babam banka emeklisi Kamil Bey, ailenin tek erkek evladı benim

Annem, Anadolunun muhtelif kasaba ve köylerinde öğretmenlik yaptıktan sonra, İstanbul'da bir kız lisesinde öğretmenliğe başlamışÖğretmenlik yıllarında, başından geçen tatlı ve acı olayları tuttuğu hatıra defterinden de faydalanarak ilk romanını yazmışGöle düşen gölgeBu roman İstanbul'da bir gazetede tefrika halinde yayınlanınca, beklenmeyen bir ilgi görmüş okuyucular tarafındanRomanın dilini çok ağır bulanlar olduğu gibi, uslup olarak, Viktor Hugo'nun Sefiller , romanına da benzetenler olmuş


Bir aile toplantısında, tanıştığı babamla , bir birine aşık olarak evlenmiş annemO tarihte annem, bir kasabada öğretmenmiş, İstanbul'a tayin olunca, büyük babamın Burgaz'daki evine taşınmışlar, benim dünyaya gelmem, ailede neşeyle karşılanacağına, babamla annem arasında şiddetli, bir tartışmaya sebep olmuş bu

Günlükten, aile arasındaki şiddetin nedenlerinin Bora'nın psikolojik nedenlerden dolayı, ilkokulda arkadaşlarıyla uyum sağlayamamasının neden ol-

duğunu anlıyoruzBora, bakın bu konuda neler yazmış günlüğüne


" Arkadaşlarım, tenefüste kızlı erkekli gruplar halinde dolaşırken, ben onların arasına katılmaya çekiniyordumOysa, yakışıklı bir çocuktum

Ama, geç bulüğa girmiştimSakallarım çok seyrekti, babamın söylediği gibi pısırık bir oğlandımBabam, " Bütün suç sendeSakat çocuk doğurdun! Kavgacı, atak, gözünü daldan budaktan sakınmayan babasına çekeceğine ,ayaş Hamdi amcasına çekmiş !"diye annemi suçluyordu

Annem, "Suç benim mi Kamil Bey ! Ne senin ne de benim ! İsyan etmen hiçbirşeyi değiştirmez Tanrının gücüne gider ! Oğlum olsun, diyen sen değil miydin ? Kızımız doğduğunda bir gün yüzüne bakmadın ? " Babam, " Keşke böyle geri zekalı oğlum olacağına hiç olmasaydı !" diye öfkesini annemden çıkarıyordu


Kız kardeşim Nilüfer, menenşitten ölmüşBenim doğmam, annemin acısını biraz olsun hafifletmişti

Okuduğum günlüğü masanın üstüne koyarak yorgun gözlerimi dinlendirmeye çalışıyordum

Kapının zili çalındı,açtım, gazete dağıtan çocuk "abi gazeteni getirdim !" dediAldım, odama götürerek okumaya başladımSiyah, iri puntolu harflerle yazılan bir yazdı dikkatimi çekmişti Bankasında servisinde çalışırken

hastalığını ileri sürerek, emekli olan K oğlu Btedavi edildiği hastanede, bir hemşirenin dalgınlığından da istifa ederek,günü saat sularında , kaldığı koğuşun penceresinden atlayarak intihar etmiştir

DonmuştumÇok üzüldüm, dr arkadaşım Kaan,ın söylediği gibi kader oyununu oynamıştı

NOT : Bu öyküde, aile arası geçimsizliklerin çocuğu nasıl etkilediği yazılmıştır