Yapmam Gereken Daha Çok Köprü Var

Yapmam Gereken Daha Çok Köprü Var



İki kardeş yan yana bahçelerde birbirine tıpatıp benzeyen aynı özelliklere sahip iki ev yaparlar

Birbirlerini çok severler ve her işlerini birlikte yapmaya gayret ederler

Evlerin arasından bir de küçük ırmak geçmektedir

Çoğunlukla çoluk çocuk iki aile bu ırmağın kıyısındaki ağacın altında toplanır hafta sonları piknik yaparlar ve tüm haftanın yorgunluğunu birlikte çıkarmaya çalışırlar…Bir gün, hani o günlerden bir gün…

Ne olduysa olmuş ve büyük kardeşle küçük kardeş incir çekirdeğini doldurmayacak bir mesele yüzünden tartışmışlarBirbirlerine küsmüşler ve artık ırmağın kıyısındaki ağacın altında buluşmaz, hafta sonları da dahil olmak üzere günlerini birlikte geçirmez olmuşlar

Irmağın üstüne birlikte yaptıkları köprüyü bir gece küçük kardeş büyük bir öfkeyle yıkıp yok etmiş ve artık aradaki mesafe böylece daha da büyümüş

Buyurun ne istemiştiniz?Bir hafta sonu büyük kardeş öfke, üzüntü ve sıkıntı ile pencereden ırmağın kenarındaki ağacı seyrederken kapısı çalmış

Açtığında karşısında elinde alet çantası ile bir ihtiyarın durduğunu görmüş

“Buyurun ne istemiştiniz?” diye sormuş İhtiyar “Efendim ben dülgerim Yani anlayacağınız marangoz Elimden her iş gelir Eğer evinizde tamir edilecek, yapılacak bir yer varsa çok ucuz fiyata, hatta karın tokluğuna tamir edebilirim” demiş

Genç adam biraz düşünmüş ve “Gel benimle” deyip ihtiyarı alıp evin arkasındaki depoya götürmüş Depoda üst üste yığılmış keresteleri göstermiş “Bak ihtiyar, bu keresteleri görüyorsun Bu kerestelerle evin yan tarafındaki ırmağın kenarında, karşı evi kapatacak bir şekilde tahtadan bir perde yapmanı istiyorum Yüksek olsun ki ben pencereden her baktığımda o evi görmeyeyim Ben şimdi şehre iniyorum Akşama gelince seninle hesabımızı görürüz” demiş ve adam şehre inmiş ihtiyar da çalışmaya başlamış…


Gözyaşları içindeki kardeş

Nihayet akşam geç vakit evin sahibi dönmüş şehirden

İhtiyar ne yaptı diye düşünerek evin ırmağa bakan tarafına doğru yürümüş

Birde ne görsün Irmağın üstünde eskisinden çok daha güzel ve alımlı bir köprü

Köprünün bir ucunda işini bitirmiş takımlarını toplayan ihtiyar, diğer tarafında ise gözyaşları içinde küçük kardeşi durmuyor mu…

Özür diliyorum abi!

Küçük kardeş ağabeyini görünce hıçkırıklar içinde kollarını açıp koşmaya ve

“Özür diliyorum abi, senden çok özür diliyorum İnat ettim ve hakkım olmadığı halde bizi birbirimize bağlayan köprüyü yıkıp yok ettim ama sen her zaman olduğu gibi büyüklüğünü gösterdin ve yine bu köprüyü yaptırdın beni affedebilecek misin” diyerek boynuna sarılmış Ağabey olanlardan habersiz, şaşkın ama durumdan ziyadesi ile mutlu kardeşini kucaklamış…

Lütfen burada kal!

Az sonra olayın tüm detaylarını düşününce gerçeği görüvermiş

Hemen telaşla ihtiyar dülgere dönmüş ve

“Ey ihtiyar Sen erdemli ve olgun bir bilgesin Lütfen burada kal Ömrünün sonuna kadar misafirimiz ol ve bizimle birlikte yaşa, bilgin ve erdeminle bizim de yüreğimizi aydınlat” diye içten bir teklifte bulunmuş

Ancak ihtiyar dülger zamanın kırıştırdığı yüzünde beliren tatlı bir tebessümle

“İsterdim evlat ama yapmam gereken daha çok köprü var”

deyip ağır adımlarla yürüyüp kaybolmuş…