07-11-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Yalnızlığın Mavi İşığı
Er Yada Geç, Ama Mutlaka Bir Gün Yada Zalim Bir Gecede Gelip Sarılan Bir Beladır Yalnız Yaşayanın Başına İçinin En Titreyen Sesiyle Söylersin Kendine Bu Söylediğini Duyunca, Bazen, Ağlarsın Bile Kendine:
"Bir Nefes Sesi Bari Olsa Evde "
Bir Nefes Sesi İçin Kimlere Gider İnsan, Kimlere İkram Eder Kendini Işıklı Bir Bardak Su İkram Eder Gibi Karanlık Ve Kıymet Bilmez Ağızlara, Çiğnenmek Üzere
Hatta Kimi Kez İki Yalnız Böyle Gecelerin Sabahında Rastlarlar Birbirlerine Hiç Konuşmadan, Hiç Kurcalamadan Sarılırlar Birbirlerine, Bir Daha Hiç Birbirlerinin Ellerini Bırakmamak Üzere
Her İki Yalnız Da Bir Nefes Peşinde Olduğundan, Her İkisi De Bir Tene, Bir Sese Kanaat Ettiğinden Yürür Giderler Hayatın İçinde Teslim Olmuş Askerlerin Kederi Vardır Yüzlerinde, Yetinmenin Sessizliği
Akarlar Birbirine  
Başlangıçtaki Yetinme Kavlini Bozmazsa Birinden Biri, Beraber İhtiyarlayacaklardır Artık Ne Zaman Birinden Birinin Aklına Gelse Başka Hayatlar Kurulabileceği, Bir Sıkıntı Olacaktır Evin İçinde Ama Mutlaka Diğeri Hatırlatacaktır Ona, Yalnızlığın Karşısında Diz Çökülen O Geceyi
Eğer Kimse Tamah Etmezse "Daha İyisine", Yaptıkları Çocuklara Bakacaklardır Oturma Odalarında Bir Ömür De Böyle Geçecektir İşte
Bazen De, Sanki Merhametli Bir Tanrı Görmüş Gibi Yalnız Olanın Halini, Birbirlerinin Yoluna Çıkarır Işıklı İki Ruhu Tereyağından Kıl Çeker Gibi Olup Biter Herşey, Bir Çiçeğin Yanından Yürür Gibi Kurulur İlişki Su Gibi Akar İki İnsan Birbirine, Birbirinde Birikir İki Kişi İyidir Çok İyidir Böylesi
'Hayret Vakti'
Küçük Kavgalar Edilir, Sonra Çaylar Koyulur Daha Yarısına Gelmeden Bardağın, İki Gövde Birbirine Dolanır, Dolaşır Bir Çok Şey Konuşulmadan Hallolur, İki İnsan Birbirinde Bir Şahane Film Gibi Kaydolur
Biri Diğerinin Yatakta Kalan Kokusuna Sarılır Kimi Zaman  Gün İçinde Aklına Gelir Biri Diğerinin, Diğeri Ötekinin Sesini Duymak İçin Bahaneler Yaratır
Fakat  Ama  Ne Olsa Da İşte  Niyeyse  İnsanın Ancak Yalnızken Yapabileceği Şeyler Vardır En Pamuk Şekeri Aşkta Bile İnsanın, Sanki Terk Ettiği Tek Kişilik Evinde, Eski İç Evinde Özlediği Bir Şeyler Kalır Ve Bu Özlenenler İçerisinde En İçe İşleyeni Yalnızlık Laciverdidir Sabah Gelen O "Hayret Vakti"!
Bazen Yolculukta Olur Bu Mavi Sabaha Kadar Süren Yolculukta, Buğulu Camda, Yol Yol Akan Camda, Gün Aydınlanır Gece Öyle Bir Döner Ki Sabaha, Bir Çocuk Hayretiyle Kalakalırsın
Yalnızlara Kalsın  
Bazen Evde Olur Bu Mavi Sabaha Kadar Oturursun Saat Sana Aittir Nasılsa, Kimse Yoktur Niyeyse Oturmuşsundur Sabaha Karşı, Evin Işıkları Açıktır "Artık Yatsam Mı ?" Dersin, Sıkıla Sıkıla Kalkarsın, Evin Işıklarını Söndürürsün Ve  
Evin İçi Kararınca, İşte O Anda Camların Dışı Aydınlanır Ne Sabahtır O An Ne De Artık Gece Seni Saklamaktadır Camı Açarsın, Bir Yalnızlık Fotoğrafı Olursun Kederli Gibi Olursun, Neşeli Gibi Ve Sanki Her Şeyi Anlar Ve Her Şeyi İçine Sindirirsin
Sokağa Bakarsın, Tepende Uçan Sabah Kuşlarına Hayret Edersin Bu Maviyi Ne Zaman Görsen Sanki İlk Kez Görüyor Gibi Hayret Edersin  Sabah Bu Kadar Mı Güzel Olur, Her Seferinde Kendine Bunu Dersin
Biri Varsa Hayatında İşte O Maviyi Niyeyse Pek Görmezsin Yalnız İnsanlarındır O Mavi, Rahat Bırak! Sen Git Yat Isıtılmış Yatağa, Sevdiğin Ayaklarını Isıtsın
Bırak Bari Bu Sabah Mavisi Yalnızlara Kalsın  
Alıntı 
|
|
|