Faili Meçhul Değildir Bazen Hüzünler

Bıraktığımız yerde aynı kalamadık,değişen yollarda attığımız adımlarda üstümüze bulaşan toz toprak değildi, biliyordun

Sahte mutluluklarla tükettiğimiz yıllar bizi bir nefeslik duraklara sürükleyebildi,sürüklenen sadece biz değildik, görüyordun


Tezat bir gün yaşıyor zaman güneş ısıtmıyor hava ayazlara yenilmiş üşüyorumFarklı bir gün olmasını ümit ederken yine kayıbım her şeye bütün gerçeklerimeHayatı yaşamak zor bir eylem,karmaşası beynini kemiriyor insanın,oturduğum yerde dibe batıyorum düşünceler denizinde El kadar bedende silik nefes alışları gençliğim mi yoksa bedenim mi yorgun ;soyutlanmış ruhum,aklım her şeyden,bir başı boşluk hali bu ne anlam katabiliyorum kendime ne de kendimi sığdırabiliyorum derinsel anlamlara

Sıcak kahve kokusu yayılmış odaya hakimiyeti keskin bir şahikadır kokusu narkoz etkisi hücrelerimde,uyuşuyorumSakin gözlerle izlediğim televizyonda eski siyah beyaz bir Türk filmi,karanlık bir cadde de yürüyen o yakışıklı jön,arkasında nefes nefese kalmış aşk için mi adam için mi koştuğu anlaşılmayan esas kızGitme diyor kız hıçkıra hıçkıra,adam bırak istemiyorum diye gaddarca bağırıyorAdam giderse kız ölür diyorum yavaş bir ses tonuyla,kulağımda çınlanan bir ses adam zaten yaşamıyor,ölü bir aşkı diriltecek sihir yok yeryüzünde diyor,ürperiyorum o dakikaSonunu az çok tahmin etmeme rağmen heyecanla ve bütün tahminlerimin ötesinde oluşturduğum devasa bir umutla izlemeye devam ediyorum arabesk kokulu filmiİnat galip geliyor kötülük kazanıyor,adam gidiyor geride bir insan enkazı çöküyor soğuk kaldırımlara,Allah’ım ne tanıdık bir sahne diyorum içimden,oturduğum yer kabir azaplarını yayıyor her zerreme


Sehpa üstündeki kahve fincanına uzanmak isterken hemen yanı başında duran gece uykusuzluk nöbetlerinin şahidi,yol arkadaşı albümle göz göze geliyordumSehpanın parlaklığına inat solgun ve yorgun görüntüsü,taşıdığı acı dolu resimlerden mi acaba diye düşündüm bir anHer sayfasına,her resme binlerce kez bakmış olmama rağmen bu eylem her defasında bana sanki ilk defa denilen o tatlı heyecanı veriyordu,enkaz halindeki ruhum imdat çığlıklarını donuk resimlere haykırıyorduVe ben gözyaşlarıyla suluyordum buruşmuş resimlerdeki çatlaklıklarıİlk resimde hayatımı alabora eden adam gözlerimin içine bakıyor hüzünlü yeşilleriyle,binlerce kez tekrarlanmış,bu yüzden belki de bir o kadar bıkkınlığı toz birikintisi misali üstünde barındıran resmi sol yanıma,yüreğimin en acılı yerine bastırıyordumBende ağıt halini almış,dudaklarımdan kesik kesik namelerle çıkan o öldürücü şarkıya eşlik ediyordum birkez daha


Yıllar sonra bile hiç kimseye söyleyemedim,sen öldün ben bu sevdayı kalbime gömdüm Şimdi eşim dostum beni hastayım sanıyor,yastayım hiç kimse bilmiyor


Saat öğle vakitlerine misafirlik ederken ben hala yaslı hallerin içinde kaybolmuş yönümü resimlerde arıyordum Hangi resme baksam resimler beni ya yalnızlığın kucağına ya da derin elemlere savurup duruyorduPencere aralığından sızan “çok şekerim çok param var yaşasın” diyen neşeli çocuk seslerinde bugünün bayram olduğunu anlıyordu ihtiyar aklımİçimde konuşturmayı yasakladığım iç sesime bayram hatrı niyetine özgürlüğünü verirken iç sesim yüreğimi kanlı bıçak görünümündeki sözleriyle deşiyordu

Bugün bayram gelmiş neyime,kan damlar yüreğime


Gökyüzüne baktım ansızın,bir bulut füme renginde ne karası belli ne beyazıSeni düşündüm bir an belki o bulut sendin ya da o bulutun ardındaydın sen ve saklambaç oynayan çocuklar misali gizleniyor ve beni sobelemeye çalışıyordunAcı dersem çıkma mutluluk … dersem dememe fırsat bırakmadan yağmurunu yere döktü bulutHalimi görüp ağlıyordun belki de,çaresizliğime kimsesizliğime kahreden sensizliğineBugün güzel bir gün bende hakimiyetini sürdüren karamsar duygulara rağmen ve bugün doğumgünün yokluğun üç yaşına girmişken…



Ey hüznümün faili olan adam ; Kendime kalamam ki ben yalnızlığımın adı sen iken,kendime yetemem ki ben içimde bu kadar sen varken… Senden vazgeçmek,seni sensiz resimlerde yaşayıp anılarla sarmalamak kolay değil Özlüyorum seni dün de bugün de