Sen Yoktun

Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine, ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim

Sen Yoktun


Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında Her köşeyi her parkı her ağacı ezberledim sevdaya bulanmış her kaldırım taşında senin adını aradım

Sen Yoktun


Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken beni enkazın altından çekip alacak elini aradım

Sen Yoktun


Özlem şarkılarını ezberledimkimini bağıra bağıra kimini fısıltıyla söyledimkaranlığa haykırdım hasretimi Sesimi duyacaksın diye bekledim

Sen Yoktun


Senden gelecek bir tek haberi bekledim Saatler asırlar gibiydi, geçmek bilmedi Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen atışlarıyla açtım

Senden başka duyduğum her seste hep aynı hayal kırıklığını yaşadım Onlar beni duymak istiyordu,bense seni

Sen Yoktun


Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına uzattım her gece Bir an önce sabah olsun diye uykunun beni çekip almasını istedim Olmadı!


Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan Kaç gece merdivendeki ayak seslerini dinledim,gelen sensindir diye

Sen Yoktun


Her yağmurla birlikte hüzün de yağdı bu kentin üzerine Bulutlar yalnızlığın işaretiydi benim için Beni ıslatan yağmur olmadı Ben senin özleminle

sırılsıklamdım her mevsim Hayat merhaba dedi bahara çiçek çiçek Uzun kıştan sonra gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm

Sen Yoktun


Her istasyon, her otogar adresim oldu Bir trenden inersin sandım Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktım Ya da yolculuklara vurdum kendimi Kimsenin uğramadığı köylere,adı duyulmamış kasabalara gittim Senden bir iz aradım

Sen Yoktun


Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım Kıyılarda tükettim bekleyişlerimi Hep sensiz gemiler geçti limanlardan Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim Sen Yoktun


Gözümden bir tek damla yaş akmadı Onlar sana aitti sana kalmalıydı Kimselere söyleyemedim acılarımı Bekleyişimin öyküsünü kimselere anlatamadım Nice fırtınalar koptu yüreğimde Dalgalar dövdü hayallerimi Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım İçimi dökecek bir insan aradım

Sen Yoktun


Her gece ay paramparça oldu Her gece yıldızlar birer birer düştü sokaklara Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim ve bir güneş gibi doğup aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı

SEN YOKTUN


Mehmet Coşkundeniz