Bir Cümlelik Yerin Var Mı

"Aşk tarafsızlığını yitirmişken,

Yamalı yüreğimi iade ediyorum karanlığa

Heybemde hüzünlerimle gidiyorum

Olur da bir gün aramak istersen beni,

Bir ömür uzaklıkta zannetme

Ben sana bir nefes kadar yakın olacağım

Çünkü ben “ altı harfli “ adında

“ Sana “ yaşıyor olacağım "

Yüreğimden tuza bandırılmış acılarımı elerken yine şehrimin soğuk kaldırımlarına bırakıyorum sensizliği Sensizim Senden sonra tüm sokaklar tek adresim Öznesizim Senden sonra tüm cinayetlerin tek failiyim Davasını kaybetmiş sanık gibi boynu bükük cümlelerimSanki ayaklarından vuruldu geleceğim(D)üşüyorum uluorta Soğuk kaldırım taşlarının arasına doluyor yol yordam bilmez harflerimKan revan içinde mevcudiyetimAşk tarafsızlığını yitirirken ben sensizliğin iktidarında sonumu hazırlıyorum


Eyyubvari susuyorum en yalın halimleİçi kalabalık “ susmalar biriktiriyorum yüreğimin ipsiz uçurumlarında Susuyorum olmuyor, konuşuyorum olmuyorumGüpegündüz vuruluyorum sol yanımdanEksiliyorum yüreğinden / siliniyorum cümlelerimden Yitip gidiyorum sensizliğin paragraf başlarında Bu aşkın mağlubu ilan edilsem de, nafileEksiliyorum cümlelerindenSiliniyorum adreslerinden


Şimdi benden uzaklardasınBensiz olman senin için hiçbir şey ifade etmiyor Etmemeli zaten Ama “ sensizlik “ bende o kadar büyük ki; hiçbir kalıba sığdıramadım senli mutluluklarıYokluğun öyle büyük yara ki; hiçbir kelimeyle dolduramadım bıraktığın boşlukları Şimdilerde seni “ sensiz “ yaşatabilme azmi ile doluyum Bizzat senin sözlerinden alıntı yaparak “ direniyorum yalnızlığına ” Kaybetme pahasına sensizliği giydiriyorum omuzlarımaAyrılığın zafer çığlıkları kaplasa da etrafımı, ben yenilgiyi kuşanıyorum üzerimeBiliyorum ki; sonunda yalnızlığa boyun eğsem de, bir cümlelik yerim olacaktır yüreğinin derinliklerinde Gözlerim Filistin gibi ağlamaklı olsa da, yenilginin perde arkasındaki gizli zaferlerim İstanbul gibi boynu hep dik duracaktır tarihin tozlu sahifelerindeSensizlik yüreğime galebe gelse de, bu savaşta kazanan ben olacağımÇünkü yüreğinin iç cebinde kefenini taşımayanların, tozlu meydanlarda zaferlerle anılmaya hakkı yokturSebebim bensiz varlığın olmuşken örtün üzerimiKefenim yüreğinden kesilmişken kefenleyin yaralı bedenimi


Bu satırları yazarken perdelerime gece misafirliğe geldiDuvarlar siyaha boyanırken ben hala varlığının aydınlığında birşeyler karalıyorum satırlaraBasit cümleler kurarken karanlığı hesap edemedimCümlelerimin üzeri karanlık olsa da sen gözlerinle aydınlat sözlerimi Gitmeliyim şimdiKaçak bir yüreğin yıkımını gözlerimde görmeden gitmeliyimSığınmadan gözyaşlarıma toplamalıyım benliğimi Sensizliğin en çok kanadığı geceyi yüreğime gömüp sabah seni “ sensiz “ sevmeye kaldığı yerden devam etmeliyim

Gecenin infazındayım

Gözlerimde uykusuzluk,

Çöllerimde susuzluk varken,

Dudaklarında soluyor geleceğim

Oysa ben sana geliyorum sevgili

Adımlarım ürkek olsa da

Yollarım sana,

Sabrım sana

Biliyorum bu firar girişimi

Sana gelen vagonlara kaçak bindim ben

FarkındayımBiletsizim

Bir o kadar da öznesiz

Urbamda fakir yüreğim,

Avuçlarımda hüznüm sana gelmekteyim

Senden ne bir ömür istiyorum

Fakir yüreğime feda edilecek,

Ne de bir ten diliyorum

Acılarımda heba edilecek

Sadece benle başlayıp senle biten cümle

Sana geliyorken,

Yüreğinde “ bir cümlelik yerin “ var mı ?




İsmail Sarıgene

Yüreğimden tuza bandırılmış acılarımı elerken yine şehrimin soğuk kaldırımlarına bırakıyorum sensizliği Sensizim Senden sonra tüm sokaklar tek adresim Öznesizim Senden sonra tüm cinayetlerin tek failiyim Davasını kaybetmiş sanık gibi boynu bükük cümlelerimSanki ayaklarından vuruldu geleceğim(D)üşüyorum uluorta Soğuk kaldırım taşlarının arasına doluyor yol yordam bilmez harflerimKan revan içinde mevcudiyetimAşk tarafsızlığını yitirirken ben sensizliğin iktidarında sonumu hazırlıyorum