![]() |
Böbrek Nakli |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Böbrek Nakli-Merhaba Recep hoş geldin ![]() -Hoşbulduk abi ![]() -Eee… neticeleri aldın mı? -Aldım abi ![]() ![]() Ağabey olan Zeki yerinde rahatsızca kıpırdandı ![]() -Bana bak, “ Doktor arkadaşım, ucuza, baştan aşağı muayene edecek, ikimiz beraber gidelim” dedin gittik ![]() ![]() ![]() -Merak etme abi, Allah çaresiz dert vermesin ![]() ![]() -Niye ki ![]() ![]() -Doktor arkadaşım Selim, böbreklerde sorun çıktığını söyledi ![]() Zeki iyice telaşlandı; -Ben de mi? Recep abisinin telaşlı haline baktı, kısa bir sessizlikten sonra gülümsemeye çalışarak devam etti; -Yok yok… merak etme sende değil, bende ![]() Recep, oturduğu yere yerleşti, ağırdan ağıra, yavaş yavaş konuştu; -Neyse, çaresi var demiştin ![]() ![]() -Böbrek nakli ![]() -Öyle mi! Böbrek bulmak kolay değil diye duymuştum ![]() ![]() -Beraber gittik ya abi ![]() -Eeee… -Senin de her türlü bulguların hastanede kayıtlı ya, senin böbrek bana uyuyormuş ![]() Zeki, kaşlarını çattı; -Ne diyorsun sen Recep ![]() ![]() -Abi bilmiyor musun, sağlam olduktan ve kendine dikkat ettikten sonra bir böbrek de yetiyormuş ![]() -Olmaz, olmaz Recep ![]() ![]() ![]() ![]() Recep’in bakışlarındaki gülümseme kaybolmaya başlamıştı ![]() -Şaka yapıyorsun değil mi abi ![]() -Bu işlerin şakayla filan ilgisi olmaz Recep ![]() ![]() -Sen benim yerimde olsaydın, düşünmeden verirdim abi ![]() ![]() ![]() -Bak Recep, açık söylüyorum, eğer borcumu başıma kakıp da isteyeceksen, hemen bir takvime bağlayalım, birkaç senede ödeyim ![]() ![]() -Ben sana borç lafı açtım mı! Her zaman demedim mi, “Ne zaman müsait olursan, o zaman ödersin ![]() ![]() ![]() -Hiiiiç boşuna çeneni yorma ![]() ![]() -Organ bağışlayan o kadar azken, yıllarca bekleyenler varken, insan kardeşinin diyaliz makinelerinde sürünmesine nasıl göz yumalbilir ki ![]() -Son sözüm bu Recep, benim ki de can ![]() Recep yüzü asık, morali bozuk ayağa kalktı ![]() -Pekala abi, seni bir daha rahatsız etmeyeceğim ![]() ![]() ![]() -Güle güle, güle güle !… Ertesi gün Zeki hastanedeydi ![]() -İyi günler doktor bey! -Ooo hoşgeldiniz Zeki bey ![]() -İyiyim iyiyim ![]() -Az önce Recep de telefon etmişti, yarın tam ameliyat saatinde hastanede olacağını söyledi ![]() -Öyle mi! Aslında ben de o konuda konuşacaktım doktor bey ![]() -Buyrun ![]() -Bu ameliyat olmasın diyecektim ![]() -Olur mu! Siz ne diyorsunuz, diyaliz makinelerinde dolaşmak, o ağrıları çekmek, her hafta, bazen haftada iki kez hastaneye koşmak, üstelik çoğu zaman ağrı içinde sıra beklemek kolay mı sanıyorsunuz ![]() ![]() -Doktor bey, kusura bakmayın, tartışmak istemiyorum ![]() ![]() Doktor çok şaşkındı; -Zeki bey, karar sizin, zorla bir şey yaptırma imkanımız yok ama bir doktor olarak bu durumu kabullenemiyorum ![]() ![]() ![]() Kimliği uzattı; -Evraklar önümde hazır, sadece sizin imzanız kalmıştı ![]() ![]() -Doktor bey, bey eninde sonunda bir organ bağışlayan çıkacaktır ![]() -Korkarım ki sizin o kadar vaktiniz yok ![]() Zeki, içinde inceden bir sızı duyar gibi oldu ![]() -Kardeşimin durumu o kadar mı kötü? -Kardeşinizin mi! …Recep size söylemedi mi, sizin böbreklerden biri hiç çalışmıyor, diğeri de iflas etmek üzere ![]() Zeki’nin gözlerinde korku, acı, hüzün toplanırken, durumu yeni anlayan doktor bir an Zeki’nin gözlerinin içine öfkeyle baktıktan sonra ayağa kalktı; -Zeki bey, kardeşiniz böbreğini size vermek için yarın burda olacak ![]() ![]() Ahmet Ünal Çam |
![]() |
![]() |
|