Hüzün Penceresi Umuda Açılır

Isiksiz bir eve benzer hüzün, günese acik penceresi olan,


Bunalsanizda karanliktan, bilirsinizki günes mutlaka dogacaktir,


Iste o günes umuttur, bütün sicakligiyla evinizi aydinlatan,


ve o evde hayattir, penceresi hem karanliga, hemde aydinliga acilan


Hüzündür bize Umudu yasatan, ve Umuttur bizi hayata baglayan


Yapragi dökülmüs bir agaca benzer hüzün, rüzgara karsi maglup olmus,


Ama bilirki ilkbahar da gelecektir, ve yeniden dirilip yeserecektir,


Iste o ilkbahar umuttur, agaca güzelligini yeniden kazandiran,


Ve o agacta hayattir, hem sonbahari hem ilkbahari yasayan


Hüzündür bize Umudu yasatan, ve Umuttur bizi hayata baglayan


Karanlik olmadan aydinlik,

Sonbahar olmadan ilkbahar,

ve hüzün olmadanda umut yasanmaz

Gülmenin ne kiymeti olurki aglamadan?

Dogrulugun ne kiymeti olur, hata yapmadan?

Ve Dostun ne kiymeti olur, yalnizligi yasamadan?

Hayati hayat yapan ölüm degilmidir?

Sevinci bize yasatan keder degilmidir?

Gülün askina dikeni sevmedikmi?

Umudun askinada Hüznü sevelim,

Ve Unutmayalimki,

Hüzündür bize Umudu yasatan, ve Umuttur bizi hayata baglayan