Kan Kırmızı Kaldı Geriye 6

Kan Kırmızı Kaldı Geriye Öyküsü - Erol Balcı - Kan Kırmızı Kaldı Geriye Hikayesi - Hikayeler
Şoför hızlıca sürerken arabasını, bir yandan da yan gözlerle bakıyordu ardına İçini bir telaş ve korku sarmıştı Arka koltukta boylu boyunca uzanıp yatan adamdan bir ses gelmiyordu artık Dörtlüleri yakmış, ışıklarda hızlıca geçerken; bu durumdan garip bir zevk alıyor, içinin telaşı büyüyor, heyecanı ve öfkesi birbirine karışıyordu Taksiyi bir o yana bir buna sürerken, arabalar arasında zikzaklar çiziyor, adeta bir yarışı sonlandırmak ya da yarışı kazanmak isteyen bir sürücünün aceleciliğini gösteriyordu


Bıraksalar rüzgârla yarışacaktı Dışarıda sesler birbirine karışıyor, hemen peşinde bir ambulansın çığlıkları geceyi bölüyordu Birisi daha yaşam mücadelesi veriyor olmalıydı


''Hayat ne garip şey anne Öptüğüm kızlar geliyor aklıma Bir açıklaması vardır elbet''Acıyla gülümsedi şoför


Ne çok şeyler değişiyor hayatta Ve zaman; ne kadar hızla akıyor Taksinin yapacağı son hız bile, akıp giden zamana yetişemiyordu işte Evler, sokak lambaları, ışıklar, boylu boyunca uzanan gökdelenler, apartmanlar, yolda tek başına yürüyen kadınlar, çocuklar, gençler, kızlar, adamlar Ve el ele tutuşmuş sevgililer; birer birer ve hızla geride kalıyordu Sürükleniyordu yitip giden zamanın ardından


Giden geri gelmiyordu işte Yitenlerin yerine birileri geliyordu elbet Ama zaman akarken ileriye, her şey gidiyordu gerisin geriye; savruluyordu işte Zamanın dişlileri acımasızca öğütüyordu geride kalanları Kimse avuçlarının içine alamıyordu zamanı


''Kasap et derdinde koyun can derdinde''olmalı Hayat böyle bir şey işte


‘'İnşallah başıma da bela almamışımdır Abi bak az kaldı hastaneye, gözünü seveyim ölme Bak daha genç birine benziyorsun Bırakma kendini, dayan biraz Seni bekleyen karın, çocukların, dostların vardır


Bunları söylüyorum da Ben bu adamın daha kim olduğunu bile bilmiyorum ki Nereden uyduruyorum adamın evli olduğunu, çocukları, dostları olduğunu Hem yüzünü bile iyi göremedim daha Sadece kısa bir hal hatır sorduk birbirimize''


Birden yüzü geldi gözlerinin önüne Islak, kan lekeleri, mosmor olmuş gözler, bir ölüye benzeyen solgun ve ölgün bir yüz Yüzü çamura mı bulanmıştı, yoksa benzinin solukluğu mu öyleydi tam anlayamamış; bir ara bir mumya gördüğünü dahi sanmıştı Saçları da yoktu ayrıca Belki de bundan mumya görüntüsü canlanmıştı gözlerinde


Garip bir kızgınlık duydu kendisine''Kahretsin ya, bir de ölürse başım belaya da girecek Sonra uğraş dur işin yoksa Ne yapsaydın yani almasa mıydım? Adam kendisini yolun ortasına atmamış mıydı? Ölmeye mi bıraksaydım yani Ne olacak bizim insanlığımıza Hey Allah'ım, adam arkada ölmek üzere ben de neler düşünüyorum'' Dikkatini yeniden yola çeviriyor, ani manevralar yapıyor, ambulans peşi sıra sürükleniyor, konuşuyor, sorular soruyor ama arkadaki adamdan ses gelmiyordu


Nihayet varmışlardı hastanenin acil servisine Bir telaşla koşup haber verdi Sonra hastane personelinin telaşını izledi kenardan Gördüğü; adamda hiçbir yaşam emarelerinin olmadığıydı


Gerekli yasal işlemleri tamamlayıp taksisine bindi Yorucu bir gün geçirdim Umarım yaşar Hızlıca taksisinin gazına basarak gecenin karanlığını, sessizliğini bölerek hızla uzaklaştı oradan


Canı eve de gitmek istemiyordu Bir siğara yaktı Bu gün hiç kazanamamış, üstelik son götürdüğü hastadan da para alamamıştı Nedense hasta demişti işte Yoksa bir ölüden mi demeliydi Arabayı bir kafeteryanın önüne çekti Canı çay istemişti Arabayı uygun bir yere park etti Aşağıya indi Kafeteryaya yöneldi Birden ani bir hareketle geriye döndü


Arka koltuğa bir bakmak istemişti Batmış olabilir diye düşündü nedense Gözleri birden arka koltuğa kaydı Gözlerine yerdeki kagıt parçaları ilişti Eğilip hızlıca topladı yerden Bir kısmı ıslanmıştı kâğıtların Tek tek özenle topladı kâğıtları İçinden de inşallah yaşar diye söylendi Belli ki okuyan yazan birine benziyor olmalı Ellerinin arasında kâğıtlar, dalgın ve aheste adımlarla çıktı kafeteryaya Bir çay söyledi Kâğıtları masanın üzerine serdi Acaba ne yazıyor içinde Okusam mı? Ya özel şeylerse Ama ilk kâğıdı okumaya başlamıştı bile


Bitince; çekip gidebilmeli insan Biten şey ne, yitenler kimler, hangi değerlerdir kaybolan Bir aşk acısı mı, siyasal yenilmişlikler mi Varmak istediğin yerlere varamamak mı? Ne önemi var ki bunların Bitti mi gideceksin işte Sessizce ve kimseler duymayacak gittiğini Veda etmeye de gerek yok Vedalar uzatır gitmeleri Artırır pişmanlıkları Direnirsen kalmalara, uzatırsan gitmeleri, çirkinleşir birçok güzellikler; bilinmeli


Elbet her şeyin bir bedeli olmalı İnsan ne kadar mutluluklar yaşıyorsa, ne kadar zevkler alıyorsa yaşamdan, mutlaka bir bedel de ödüyordu Yenilmeler, ihanetler, terk edilmişlikler, acılar ve hastalıklar bu bedellerin karşılığı olmalıydı

Tüm bunları anlar da insan; ya düşüncelerin yenilmişliğine ne diyecekti İnsanı insan yapan, onu hayata bağlayan inanmışlığı değil miydi?


Bütün bu duyguları yaşayan bedeni artık taşıyamıyordu onu Bu nedenle kaçmak istiyordu Kaçmak; aslında dönmek oluyordu bir yerlere Bozulmamış, kirlenmemiş, saf ve sade bir gelecek yoktu önünde Bu nedenle geçmişe özlem duyar olmuştu Çocukluğuna dönmeyi bu nedenle istiyordu


Gitmek istiyor muydum? Günlerdir bu sorunun yanıtını düşündü Ve neden gitmek istiyordum ki Daha güzel bir gelecek umudunu insan neden elinin tersiyle iter de, geçmişe gitmek ister ve neden geçmiş, o güzel günlerin peşine düşer ki''Âlice Harikalar Diyarında'' nereye gitmek istediğini düşünen kişiye; kedinin verdiği yanıtı geldi aklına Hangi yola sapmalıyım''Bu senin nereye gitmek istediğine bağlı''demişti kedicik


Erol Balcı