30 Sene Önce O Gece

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

30 Sene Önce O Gece Yazısı - Can Dündar - Can Dündar Yazıları - Köşe Yazıları - 30 Sene Önce O Gece Köşe Yazısı

Dursun Akçam darbeyi bir gün önceden haber almıştı

Yeşil pasaportu hazırdı

Valizi de… 11 Eylül akşamı hemen havaalanına gitti

Dış hat seferlerinin durdurulduğunu öğrendi

İzmir uçağında boş bir yer bulabildi

İzmir’e uçtu

Havaalanında bir grup gazeteciyle karşılaştı

Ecevit’i bekliyorlardı

Ecevit’in danışmanının kulağına eğilip “Yarın darbe var” dedi

Sinirlendi danışman:

“Her Allah’ın günü aynı tevatür…” diye söylendi

* * *

Ecevit’le buluşacaklardan biri de Süleyman Çelebi’ydi

12 Eylül Cuma günü Trabzon’da “Demokrasi Mitingi” yapacaklardı

DİSK adına kendisi konuşacaktı

Giresun’da mola verip otele yerleştiler

Sabah 05’te bir sendikacı arkadaşının telefonuyla uyandı

“Başkan kalk; darbe oldu” diyordu arkadaşı…

Arayan sendikacının, genel sekreteri ile anlaşmazlığı vardı

Uyku sersemi güldü Çelebi:

“Hanginiz yaptı darbeyi” dedi

Karşıdaki ses ciddiydi:

“Öyle değil; çabuk radyoyu aç!”

* * *

TÖB-DER Genel Başkanı Gültekin Gazioğlu radyoyu açınca Kenan Evren’in sesini duydu

Darbeyi yapan general, isim vererek DİSK’i ve TÖB-DER’i suçluyordu

O da “Demokrasi Mitingi” için Trabzon’daydı

Dostları, hemen yurtdışına kaçmayı önerdi

Kabul etmedi Gazioğlu; köyünde saklanmaya karar verdi

* * *

Mülkiyeli Prof

Dr

Sadun Aren radyoyu açar açmaz eşiyle pencereye koştu

Çevrede askerler vardı

Hemen çantasını hazırladı

O sırada birkaç subay onların apartmana doğru yöneldi:

“Benim için geldiler” dedi Aren…

Her şeye hazırdı

Lakin zil bir türlü çalmadı

“Çantam elimde, hevesim kursağımda kaldı” diye espri yaptı

* * *

DİSK Genel Başkanı Abdullah Baştürk zili çalanlardandı

Karanlık günlerden birkaç gün uzaklaşabilmek için Ören’deki kooperatif evine gitmiş, gece bir kadeh rakı içip Zülfü Livaneli’nin “Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz” türküsünü söylemişti

Oysa olmuştu bile…

Şafak sökmeden kapısı çalındı

Askeri bir cemseye bindirilip hakaretler eşliğinde Hasdal Kışlası’na götürüldü

* * *

Zülfü Livaneli, kendisini dinleyen devrimcilerin başına gelenleri Almanya’da radyodan öğrendi

Günlerdir dillerde gezen söylentinin gerçek olduğunu anladı

Bitti sandığı sürgün, yeni başlıyordu

* * *

Yazar A

Kadir o gece Alman şair Brecht’in şiirleriyle sabahlamıştı

Evi basan askerler, kitaplarını, şiir defterlerini, “suç aleti” diye topladı

Kendisini de bir cemseye bindirerek Samandra’daki kışlaya götürdüler

Kapatıldığı hücrede hayatın hazırladığı tesadüfü düşündü:

Nazım’ın şiirleri yüzünden Kara Harp Okulu’ndan atılmış, Nazım’la birlikte yargılanmıştı

Askeri okuldan sınıf arkadaşı olan adam, şimdi televizyonda “yönetime el koyduğunu” açıklıyor ve o ise bir kez daha şiir yüzünden hapse atılıyordu

* * *

Bu anekdotları, Çiğdem Sezer ile İbrahim Dizman’ın “30 yıl 30 Hayat” (İmge, 2010) kitabından aldım

Nazi kurbanı Yahudiler, soykırımdan ancak 30 yıl sonra konuşabilmişler

Biz de ancak 30 yılda sökebildik dilimizdeki mührü…

Ve konuştukça döktük, içimizde biriken zehri…

Anlatalım; ki bu utanç bir daha yaşanmasın…

Can Dündar

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	30 Sene Önce O Gece 30 Sene Önce O Gece Yazısı - Can Dündar - Can Dündar Yazıları - Köşe Yazıları - 30 Sene Önce O Gece Köşe Yazısı Dursun Akçam darbeyi bir gün önceden haber almıştı Yeşil pasaportu hazırdı Valizi de… 11 Eylül akşamı hemen havaalanına gitti Dış hat seferlerinin durdurulduğunu öğrendi İzmir uçağında boş bir yer bulabildi İzmir’e uçtu Havaalanında bir grup gazeteciyle karşılaştı Ecevit’i bekliyorlardı Ecevit’in danışmanının kulağına eğilip “Yarın darbe var” dedi Sinirlendi danışman: “Her Allah’ın günü aynı tevatür…” diye söylendi * * * Ecevit’le buluşacaklardan biri de Süleyman Çelebi’ydi 12 Eylül Cuma günü Trabzon’da “Demokrasi Mitingi” yapacaklardı DİSK adına kendisi konuşacaktı Giresun’da mola verip otele yerleştiler Sabah 05’te bir sendikacı arkadaşının telefonuyla uyandı “Başkan kalk; darbe oldu” diyordu arkadaşı… Arayan sendikacının, genel sekreteri ile anlaşmazlığı vardı Uyku sersemi güldü Çelebi: “Hanginiz yaptı darbeyi” dedi Karşıdaki ses ciddiydi: “Öyle değil; çabuk radyoyu aç!” * * * TÖB-DER Genel Başkanı Gültekin Gazioğlu radyoyu açınca Kenan Evren’in sesini duydu Darbeyi yapan general, isim vererek DİSK’i ve TÖB-DER’i suçluyordu O da “Demokrasi Mitingi” için Trabzon’daydı Dostları, hemen yurtdışına kaçmayı önerdi Kabul etmedi Gazioğlu; köyünde saklanmaya karar verdi * * * Mülkiyeli Prof Dr Sadun Aren radyoyu açar açmaz eşiyle pencereye koştu Çevrede askerler vardı Hemen çantasını hazırladı O sırada birkaç subay onların apartmana doğru yöneldi: “Benim için geldiler” dedi Aren… Her şeye hazırdı Lakin zil bir türlü çalmadı “Çantam elimde, hevesim kursağımda kaldı” diye espri yaptı * * * DİSK Genel Başkanı Abdullah Baştürk zili çalanlardandı Karanlık günlerden birkaç gün uzaklaşabilmek için Ören’deki kooperatif evine gitmiş, gece bir kadeh rakı içip Zülfü Livaneli’nin “Eşkıya dünyaya hükümdar olmaz” türküsünü söylemişti Oysa olmuştu bile… Şafak sökmeden kapısı çalındı Askeri bir cemseye bindirilip hakaretler eşliğinde Hasdal Kışlası’na götürüldü * * * Zülfü Livaneli, kendisini dinleyen devrimcilerin başına gelenleri Almanya’da radyodan öğrendi Günlerdir dillerde gezen söylentinin gerçek olduğunu anladı Bitti sandığı sürgün, yeni başlıyordu * * * Yazar A Kadir o gece Alman şair Brecht’in şiirleriyle sabahlamıştı Evi basan askerler, kitaplarını, şiir defterlerini, “suç aleti” diye topladı Kendisini de bir cemseye bindirerek Samandra’daki kışlaya götürdüler Kapatıldığı hücrede hayatın hazırladığı tesadüfü düşündü: Nazım’ın şiirleri yüzünden Kara Harp Okulu’ndan atılmış, Nazım’la birlikte yargılanmıştı Askeri okuldan sınıf arkadaşı olan adam, şimdi televizyonda “yönetime el koyduğunu” açıklıyor ve o ise bir kez daha şiir yüzünden hapse atılıyordu * * * Bu anekdotları, Çiğdem Sezer ile İbrahim Dizman’ın “30 yıl 30 Hayat” (İmge, 2010) kitabından aldım Nazi kurbanı Yahudiler, soykırımdan ancak 30 yıl sonra konuşabilmişler Biz de ancak 30 yılda sökebildik dilimizdeki mührü… Ve konuştukça döktük, içimizde biriken zehri… Anlatalım; ki bu utanç bir daha yaşanmasın… Can Dündar