İşleyen Demir İşıldar

İşleyen Demir Işıldar Hikayesi - Handan Akbaş Yazıları - Handan Akbaş - Hikayeler

Çalışmak, çabalamak! İnsanoğlu dünyaya geldiği andan itibaren bir uğraş içine girmiş demektir Minik bebek dünyaya gelir, Mevla’mın ona verdiği karnını doyurma içgüdüsüyle, annesini emmeye uğraşır Biraz büyür, dişleri çıkmaya başlar, katı gıdaları çiğnemeye uğraşır

Yaşını biraz geçince, tay tay durmayı öğrenir, yürümeye uğraşır Üç yaş civarında renkleri ayırmayı öğrenir, anaokulu çağında arkadaşlarıyla, varsa diğer kardeşleriyle, eşyalarını ve oyuncaklarını paylaşmayı öğrenir Okul çağı başladığında uzun soluklu bir maratona girer, öğrenimini devam ettirirse, üniversite master derken, mesleğini kazanana kadar, hep uzun çalışmalarla geçer yıllar İnsan ne kadar aktif, çalışıp çabalama içindeyse, kendini o kadar verimli, üretken ve mutlu hisseder

Erkeklerin askerlik dönemleri, vücutlarının düzenli eğitimlerle formda olmasını, düzenli saatlerde uyuyup uyanmaları ile, sağlık problemlerinin en az olduğu yıllardır Rutin çalışma hayatı başladığında, herkesin bir koşuşturma ve çabalama içinde olduğunu görüyoruz

Evlenince çalışma hayatı olmayıp, yalnızca ev hanımı olanların da ev işleri, temizlik çocuk bakımı gibi, emek gerektiren işlerinin olduğunu, kendi deneyimlerimizden biliyoruz

İnsan, çalıştıkça kendini tazeleyen, bir şeylerle uğraştığı zaman, yorgun ama mutlu olan bir canlıdır Bir işe yarama duygusu, bazı şeyleri becerebilme yetisi, insanı olumlu yönde güçlendirir

Bütün bunlardan sonra bir de bakıyoruz ki, kırkbeş ya da ellili yaşlarda emekli olup, her şeyden elini eteğini çekip köşesine çekilenler Ben artık yaşlandım psikolojisiyle, kendini kahvehane köşelerine atan erkekler, çalışma hayatı olmayıp, kızını oğlunu evlendirip, kızdan ve gelinden medet uman anneler Sağlık sorunları hastalıklar gibi istisnai durumlar haricinde, her kadın evinin normal işlerini, eli ayağı tuttuğu sürece zevkle yapmalıdırBunu kendine borçludurNormal çalışmaya alışmış bir beden, birden boş ve atıl kaldığı zaman, hareket ve koşturmanın verdiği huzur ve mutluluğu yakalayamaz Sevdiklerine güzel yiyecekler hazırlayıp, hayati gereksinimlerimizin yerine getirilmesinin verdiği rahatlamayı bulamaz

Evinin ihtiyaçları için, pazardan marketten yapılan bir alış veriş bile, insana mutluluk verebilir

Köy ve kasabalarımızda sürekli toprakla iç içe çalışarak yaşayan insanlarımız, daha sağlıklı ve mutlular Çalışarak veya spor yapıp, en azından düzenli yürüyerek, beynimizde seratonin salgılanmasını sağlayarak mutlu olmak elimizde

Gelinimizden kızımızdan, kendi yapabileceğimiz işleri beklemeden, vücutlarımızı zinde tutmak, işleyen demir ışıldar özlü sözü gereği, daha sağlıklı ve kaliteli bir hayat sürmek elimizde Boş duranı, çalışmayanı Allah (CC) de sevmez kullar da

İşten emekli olabiliriz, ama lütfen hayatımızdan emekli olmayalım Her yaşa göre, hepimizin yapabileceği bir şeyler olabiliyorYaşlı kayınvalidem bile, seksenbeşi geçmesine rağmen,

-Boş durmayı sevmiyorum kızım, ayıklayacak sebze filan varsa ver, yardım edeyim, der

İnsanın bir işe yaradığını, yaşlı da olsa onun da bir şeyler başarabildiğini göstermeye ihtiyacı var

Sözün önemine binaen tekrar ediyorum, işleyen demir ışıldar, lütfen kendimizi seviyorsak, hayattan emekli olmayalım


Handan Akbaş