Tırtıl Gitme Dedi Ateş Böceğine

kal yanımda, ömrüm boyunca seni bekledim ben

Ateş böceği sevmişti tırtılı, tırtılın ona hayran bakışlarını ama tırtıl uçamazdı ki,

gelemezdi ki onunla gittiği yerlere Tüm bunları düşününce ateş böceği HAYIR dedi,

kalamam yanında, benim uzaklara gitmem lazım; özgür olmam, ışığımı ve güzelliğimi

herkese göstermem lazım dedi Tırtıl yıkıldı bunları duyunca, hayatı boyunca

gelmesini beklediği güneşi uçup gidiyordu, belki onu göremeyecekti bir daha

Tırtıl katlandı bu acıya ve bıraktı ateş böceğini; uçmasını izledi arkasından

mahzun mahzun Ateş böceği ışığıyla gitti, tırtılın kalbiyle gitti ve tırtılı

bıraktı karanlığa yeniden Ateş böceğinin gitmesiyle derin bir hüzün kapladı


tırtılın kalbini Karanlık bedenini sıkıştırmaya başlamıştı sanki artıkBenim

için en iyisi dünyadan çekilmektir herhalde dedi Kozasını örmeye başladı hüzünle

Her ilmeği acıyla attı tırtıl, her ilmeği güneşinin sevdasıyla attı

Ve tamamlanınca kozası, arkasına bakmadı tırtıl bir kere daha, uykusuna

daldı sessizce ve gözlerini yumdu sımsıkı

ALINTI