Sarı Kelebek

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-10-2012

Suskun bir akşamüstü, karanlık vurunca pencerenin sekiz kareye bölünmüş camlarına,tahta örtülerin kapanma vakti gelmiştir artık

_Ali pencereleri kapat!

Duysada duymaz bir edayla ekranın kaşısında aheste hareketlerle istemsiz yeltenmeler

_Ben kapatırım baba!

_Sen dur! Ali kapatacak!

Bir kaç gün önce parmağına takılan halkayla artık başka bir zincire bağlanmış olduğu gerçeği içini acıtıyordu babanın

Sarı kelebeği kozadan çıkmış uçmaya hazırlanıyordu göz göre göre

İki yaşındayken yine böyle bir pencere düşmüştü de başına,akşam eve gelipte’uyuyor’ dendiğinde yatağın yanına gelip ’bakmıştın yüzüme mavi mavi’ diye anlatırken gözleri bir kez daha dolmuştu babanın

Sarı kelebeğinse kanatlarından tozlar dökülmştü uçmayası yarınlara

Sanki milat geçmişti, kaldırımın başında akşamüstleri babasının yolunu gözlerdi

Sığırtmaçların bıkkın eşeklerin sırtında, ince çubuklarıyla dehledikleri yorgun ayakları, vakur görünüşlü, ağır adımlı manda sürüsü takip ederdi

Çok geçmez, kaldırımın bittiği yerden iki adam belirirdi

Elleri arkada, yüzleri önce belli belirsiz, sonra gülen

Yalınayak uçardı sarı kelebek,kozasında henüz kanatsız

Düş gibi

Dolanırdı, abide gibi gördüğü babasının bacaklarına

Nefti kokusunu içine çekerdi

Ne çok özlerdi

_Babaaa!beni uçursanaaa

Babasının belinden kepi alır küçük kafasına geçirirdi

Tereği mavi gözlerini yeşile boyardı, hiç bıkmadan mızıldanırdı;

_Baba, no’luuurr

Kavrayıverirdi belinin üstünden, akşam güneşinin eflatuna boyadığı göğe değdirirdi başını

Belki de kelebekliği o günlerden kalma

Sus pus olmuş zaman

Tahta döşemeler üzerine bastıkça canı yanar gibi ses çıkartıyor

Babanın gözleri bir kez daha hasretlere gebe

Dokunulsa bendini aşacak bir yeşilırmak

Yola çıkıldı bir kere

Gitmek gerekir

Menzili,yansada ışıktır,kanatların

Dile gelmeyen sevgiler kesişiyor sık sık bakışlarda

Mahzun bir gelin,’yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar’ diyor, kına çalınırken ellerine

Israra ne hacet, gözyaşıda nihayetinde damla değil midir o da bulur yolunu dökülür ak mendillere

’ Kokum, parmak izlerim, sesim size emanet

Ve kokunuz;sesiniz bende saklı

’

diyor, dayanılmayası gidişinde sarı kelebek

’kanadım hara değdi

yüreğim yara değdi

lokman bana neylesin

ayrılık cana değdi’

’Yaşayacağım tüm yarınlarımdan fergat ediyorum

Avcuma yaktığım kınam mührümdür

’

kova270167

07-10-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Sarı Kelebek Suskun bir akşamüstü, karanlık vurunca pencerenin sekiz kareye bölünmüş camlarına,tahta örtülerin kapanma vakti gelmiştir artık _Ali pencereleri kapat! Duysada duymaz bir edayla ekranın kaşısında aheste hareketlerle istemsiz yeltenmeler _Ben kapatırım baba! _Sen dur! Ali kapatacak! Bir kaç gün önce parmağına takılan halkayla artık başka bir zincire bağlanmış olduğu gerçeği içini acıtıyordu babanınSarı kelebeği kozadan çıkmış uçmaya hazırlanıyordu göz göre göre İki yaşındayken yine böyle bir pencere düşmüştü de başına,akşam eve gelipte’uyuyor’ dendiğinde yatağın yanına gelip ’bakmıştın yüzüme mavi mavi’ diye anlatırken gözleri bir kez daha dolmuştu babanınSarı kelebeğinse kanatlarından tozlar dökülmştü uçmayası yarınlara Sanki milat geçmişti, kaldırımın başında akşamüstleri babasının yolunu gözlerdi Sığırtmaçların bıkkın eşeklerin sırtında, ince çubuklarıyla dehledikleri yorgun ayakları, vakur görünüşlü, ağır adımlı manda sürüsü takip ederdiÇok geçmez, kaldırımın bittiği yerden iki adam belirirdiElleri arkada, yüzleri önce belli belirsiz, sonra gülenYalınayak uçardı sarı kelebek,kozasında henüz kanatsızDüş gibiDolanırdı, abide gibi gördüğü babasının bacaklarınaNefti kokusunu içine çekerdiNe çok özlerdi _Babaaa!beni uçursanaaa Babasının belinden kepi alır küçük kafasına geçirirdiTereği mavi gözlerini yeşile boyardı, hiç bıkmadan mızıldanırdı; _Baba, no’luuurr Kavrayıverirdi belinin üstünden, akşam güneşinin eflatuna boyadığı göğe değdirirdi başınıBelki de kelebekliği o günlerden kalma Sus pus olmuş zamanTahta döşemeler üzerine bastıkça canı yanar gibi ses çıkartıyorBabanın gözleri bir kez daha hasretlere gebeDokunulsa bendini aşacak bir yeşilırmak Yola çıkıldı bir kereGitmek gerekirMenzili,yansada ışıktır,kanatların Dile gelmeyen sevgiler kesişiyor sık sık bakışlardaMahzun bir gelin,’yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar’ diyor, kına çalınırken ellerineIsrara ne hacet, gözyaşıda nihayetinde damla değil midir o da bulur yolunu dökülür ak mendillere ’ Kokum, parmak izlerim, sesim size emanetVe kokunuz;sesiniz bende saklı’ diyor, dayanılmayası gidişinde sarı kelebek ’kanadım hara değdi yüreğim yara değdi lokman bana neylesin ayrılık cana değdi’ ’Yaşayacağım tüm yarınlarımdan fergat ediyorumAvcuma yaktığım kınam mührümdür’ kova270167