Küskün Begonvil 15

Küskün Begonvil 15 yaşam hikayesi - Hicran akçakaya


Hayat devam ediyordu Kemal işe gidip geliyor, Zeynep evde Arda’ sı ile vakit geçiriyordu


Akşam üstleri onunla, sitenin içindeki çocuk parkına gidiyorlar, Arda keyifle salıncaklarda


sallanıyor, kaydıraklardan kayıyor, kova küreğiyle kum oynuyor, çocukluğunu doyasıya


yaşıyordu Zeynep bir bankta oturuyor bazen elindeki kitabı okuyor, bazen neşe içinde


cıvıldaşan çocukları izliyordu Minik bir kız çocuğu gözlerinin hapsine girdi Öyle şeker



öyle tatlıydı ki Sendeleyerek yürüyor, düşüp kalkıyordu İçindeki o sesi tekrar duydu


Zeynep:


-Anne anne! Annecim!


Yüreğine kor bir alev düştü Gözlerini kırpıştırdı, gözyaşları akmasın diye Ama engel


olamadı, yolunu buldular ve aktılar gene Arda’nın kendine doğru koşar adım geldiğini fark


edince hemen sildi gözyaşlarını Yüzüne, o oğlunun aşina olduğu gülümsemesini taktı gene:


-Canım acıktın mı?


-Hıhı, hadi hamburger alalım


- Olur alalım Sonra bir de dondurma yeriz


-Yaşasın


Oturdukları siteye çok yakın bir alışveriş-kültür merkezi vardı, OASİS


Bütün ünlü mağazalar, sinema salonları, tiyatro, toplantı ve konferans salonu, kebabcılar,


lokantalar, çocuklar için değişik oyun alanları, kuaförler, her şey bu büyük merkezde


toplanmıştı Meydanda açık havada hoş bir sahne vardı Dört bir tarafından suların aktığı,


etrafında değişik çiçeklerin sarmaş dolaş raks ettiği, akşam saatlerinde Bodrum’un sesine


gitar nağmelerinin karıştığı egzotik bir açık mekandı burası Yaz aylarında


televizyoncular çekim yapar, sanatçılar halk konseri verirlerdi Zeynep ile Kemal de yaz


aylarında evde bunalınca çoğu akşam bu mekana gelirler, kol kola yürürler, vitrinleri


seyreder, gitar eşliğinde içeceklerini yudumlarlardı


Hamburgerciden, hamburgerlerini, patateslerini, içeceklerini alıp meydandaki bir masaya


oturdular İştahla yemeye başladılar Arda bir hamburgerden ısırıyor, bir patates atıyordu


ağzına… Ketçap ve mayoneze bulanmıştı ağzının kenarları… Zeynep uzandı elindeki


peçeteyle sildi oğlunun pembe ağzını…


Birlikte çok keyifli bir gün geçirmişti ana oğul Akşam eve geldiklerinde Arda’yı yıkadı


Zeynep Duştan sonra yatağına yatırdı :


-Hadi bakalım bugün iyice yoruldun şimdi uyu dinlen canım Tatlı rüyalar bir tanem


Oğlunu aşkla öptü ,üstündeki pikeyi sıkıştırdı, odanın lambasını kapadı, kapıyı aralık


bırakarak üst kattaki salona çıktı tekrar


Kanepeye uzandı, ışıkları açmadı ,yaksa da zaten değişen bir şey olmayacaktı Kendini


öyle kesif bir karanlık içinde hissediyordu ki, gözleri açık olsa da kapalı olsa da, ışıkları


açsa da açmasa da durum aynıydı Kör bir karanlık sarmıştı sanki etrafını Yalnız kalınca


bu karanlık onu daha çok korkutuyordu Yalnız kalınca içindeki ses hiç susmuyordu:


-Anne, annecimmmm


Sıcak havaya rağmen ürperdi , içi üşüdü Zeynep’in Dışı buza kesti Kanepenin


arkalığındaki battaniyeyi aldı, üşüyen içini ısıtmak istercesine sarındı…



Bahçe kapısındaki minik çıngırağın sesiyle daldığı kısa uykudan uyandı Zeynep Kemal


gelmiş olmalıydı Yerinden kalkmadı Hatta yüzünü de örttü üzerindeki battaniye ile


Kemal sessizce anahtarı çevirdi Kapıyı açtı bir gölge gibi süzüldü içeriye Yatak odalarına


girdi baktı, yatak bozulmamıştı Banyoda elini yüzünü yıkadı üst kattaki salona çıktı


Pencerelerden ay ışığı yansımıştı eşyaların üzerine Zeynep’e yaklaştı Kalkmadığına göre


derin bir uykudaydı İster istemez bu yaşadıklarından ötürü Kemal de kendini suçlu


hissediyordu Keşke biraz daha sert bir tavır takınsa idi karısına karşı Bu konuda taviz


vermeseydi Zeynep’in şu an içinde bulunduğu durumdan en az Zeynep kadar o da suçlu


hissetti kendini


Karısına hiç dokunmadan sessizce aşağıya odaya indi… üzerini değiştirip yatağa bıraktı


kendini…kollarını başının altında birleştirip öylece tavanı izledi… dakikalar sonra uykuya


dalabilmişti nihayet…



DEVAM EDECEK

Hicran Akçakaya