Lütfen Seni Son Kez İncitmeme İzin Verir Misin

Lütfen Seni Son Kez İncitmeme İzin Verir misin yazısı - _cânâ_ yazıları


’Seni incitebilir miyim ?


Değiştirebilir miyim seni istediğim gibi ?


Seni sen olmaktan çıkarsam, kendin bile tanımasan dönüp baktığında’ Dedi usulca kadın


‘Korktum mu ?


Sanmam, endişeliyim sadece’ Dedi aynadaki suret, belirsizliğin verdiği ürpertiyi duyumsarken iliklerinde


Kadın bencilce savurdu saçlarını, ne kadar da kendinden emindi ve çokbilmiş bir edayla devam etti:


’Ben senden izin almadan seni içimde öyle bir büyüttüm ki artık o gerçekten sen misin, ben bile emin değilim


İstediğim hiç sen olmadın, seni değil ötende olanı istiyorum ya da aynadaki yansımanı ver bana


Ayna yok mu, nasıl olur, görmüyor musun bendeki seni?


Ben senin aynanım ve sen bende yansıyorsun, senin bile hiç bilmediğin özelliklerinle


İşte ben, bu bendeki seni en çok bu:


Doğru söz kadar yalın, yağmur suyu kadar berrak halinle seviyorum


Gel diyorum usulca, sesim kırık, tedirgin

Ya gelirsen diye de ödüm patlıyor

Bir zamansız zaman seçip gelirsen ve ben hiç hazır değilsem

Değilim, hiç hazır olmayacağım

Hem gel diyorum en deli cesaretimle hem ölesiye korkuyorum


Ben içimdeki seni öyle çok sevdim, öyle çok korudum, öyle çok yeşerttim ki

Karşılaştığımızda; ya sen, o değilsen

Gelme yıkma içimde yüreğimde çoğalttığım seni

Sanırım buna en çok senin hakkın yok



Mutlaka gafildim ki yollarına döktüğüm güller benden değildi



Sana rastlamak ve seninle cebelleşmek -evet en doğru kelime bu sanırım ‘cebelleşmek’- niyetinde değildim


Ben tesadüf diyeceğim sen illa ki aksilik edecek hemen düzelteceksin içinden, hayır, tevafuk diyeceksin


Tamam, tevafuk olsun, bir kelime için seni mi kıracağım


Umut Belki Telaşla asileşen kaygılar


Bir deniz kokusu var senden gelen bir yosun kokusu



Başımı hafifçe kaldırıyorum gülümseyerek sanki seni görecekmiş gibi


Ne var ki beni karşılayan koskocaman bir boşluk flu bir gerçek


Asma suratını, gözlerim doluyor, yüzümde hâlâ deniz kokulu esinti, ısrarla ve yavaşça gözyaşlarımı dağıtıyor


Ne kötü, kalsaydı keşke


Bilge bir düşü konuşturmadık, erken susturduk


Kendimizce kaygılarımız vardı


Dilimizin ucuna gelen onca sözcük, cümle olmayı beklerken sapır sapır düştü, canları çok yandı ve sessiz sedasız geldikleri yere döndüler muzdarip


Korktuk mu ?

Kim bilir?


Sanırım çok korktuk hem de çok Bütün sözcükler dönüp dolaşıp aynı yere kalbimize çarparken ve derdimizi anlatamazken en çok da kendi kalbimizi ne çok hırpalıyoruz değil mi ?


Nasıl engel olunabilirdi ki?


Ya da olabilir miydik?


Mıknatısı ve çekim gücünü biliriz, bakma öyle sağ kaşını kaldırıp mıknatısa benziyoruz Doğal bir durum yani ya da mıknatısı bile anlamak istemiyoruz birbirini çektiği için


Çok mu kızdın şimdi?


Kızma Yaaa, gül istedim


Hiç, sevgilin olmadım


Olmak istemedim ki hiç


Ne olmak istemiyorsun diye soruyorsun, eminim; gülümseyerek, çok hainsin


Ne çok gülümsüyorsun ve söylediklerimin altında ne çok anlam arıyorsun Bu konuda mecaz yapmanın sırası mı?


Her şey içbükeyken


Sırıtma ve anlamı ne, deme sakın



Sokak şarkıları söyleniyor mudur bir yerlerde, mesela senin yaşadığın şehirde yağmurlar bildiğimiz şekilde mi yağıyor, deli deli?


Buralarda hep ahmakıslatan


Ve ben de mütemadiyen ıslanan


Okul çıkışı denk geliyor ya, mevsimi de değil ki kırk ikindilerin





Sırf meraktan soruyorum istersen cevap verme



Sizin oralarda meridyen var mı ya da enlem boylam Kışın üşür yazın bunalır mısın, sahi oralarda kış ve yaz var mı?


Foklar da ölüyor biliyorsun, acımasız bir şekilde öldürülüyor, nesilleri tükeniyor Buna karşın penguenlerin sayısı artıyormuş biliyor musun?


Ne güzel onlar bari mutlu olsun


Bak şimdi; ne dedim ki düşürdün yüzünü gene sıkıldı canın, bunu anlayabiliyorum artık kullandığın kelimelerden




Sahi, sen beni hiç rüyanda gördün mü?


Bak şimdi şöyle bir rüya olsun: Ben beyazlar giyinmişim bir deniz fenerinin en üstünde olayım sen aşağıdan bak bana gülümse ama yanıma gelebilecek bir kapı olmasın

Sonra sen öylece git, aklımda bu gidişin kalsın


Sahi sen gerçek misin?


Değilsin, düşsün


Şimdi kimsesiz şehirleri seçiyorum gitmek için Keşif derdindeyim Kâşif yanım depreşti Bak işte böyle bir yanım olduğunu da şimdi keşfettim iyi mi?


Albenisi olmasın gidilecek yerin yahut uzakta çok uzakta bir yer olsun

Vardır ya terk edilmiş bir uzak şehir, küçük mutedil bir kasaba, ya da yemyeşil bir dağ köyü

Yok, yok, köy olmasın, oralarda yabancılar dikkat çeker


Tekin olmasın gideceğim yer -uğursuz demeyeceğim- sevmediğim kelimedir, uğursuz


Bazı kelimeleri sevmiyorum ve kullanmıyorum, kendimce kendime sansür uyguluyorum

Şimdi sen bu kelimeye de takılırsın biliyorum


Eminim belleğinde uygun bir söz vardır bunun yerini tutacak



Suyun kıyısına vururken sükûn

Sözlerimizde aşk /

ruhumuz sürgün


Beni düşün bir kez


Sonra gül, son gülüşün kalsın aklımda

O, yeter bana



Ve yetmediğini bilecek kadın/ suret dahi bilecek








_cânâ_