Yorgun Savaşçı - Kitaplar

Yorgun Savaşçı - ( Kitaplar) - Şule Meryem Canpolat öyküleri


Kitaplara açıp, dünyaya kapattığından beridir gözlerini, temiz hayaller süsledi iç dünyasınıKitapları da insanlar yazmıştı ama o insanları değil, kitapları seçmişti


Yürek acıtan öyküler vardırOkuyunca, inleten ruhlarıÖyle bir hayatı omuzlamıştı yorgun savaşçı Geçmişe tevbe ettiyse de, yeniden başlamaya yemin ettiyse de, hali yürek burkuyordu hala

Ama şaha kalkmıştı bir kere, tüm mat edilişlere rağmenGüçlü olmaya çalışmıştı bir kere tüm yıkılmışlığına rağmen


O zaman pes etmemeliydi savaşçıCepheyi terketmemeliydi severkenBunu sık sık telkin ediyordu kendine


Kaybettiklerini kitaplarda bulmak için çıkmıştı yolaHer satırda meydan okumak için vefasızlara, o da okumayı seçmiştiHem ne iyi etmiştiKendisini sevmeyen insanları terketmişti

Kalbine derin setler, büyük perdeler çekmişti ama


"Hepimiz insanızelbet hata yaparız lakin, hata yapınca bir vefasız, herkesi vefasız sayarızherkesi anlayışsızBiliriz vefalılar da var, biliriz insaflılar da var hala ama biz bir daha kanmayız aynı yalanlarabir daha düşmemek için aynı tuzaklara"


Derin yaralar aldığından beridir, kalbine dönüp bakamıyordu savaşçı daAnlatamıyordu uzun zamandır derin açmazlarını kendineKendiyle derinden konuşmayalı kaç yıl geçmişti kimbilir?Hatanın ne kendisi, ne de alın yazısı olmadığını itiraf etmeyeli kaç yıl?


Oturup beklese bir an, durulacaktı belki o daİniltilerini dillendirse sakinleşecektiŞöyle bir çığlık atamadı, sessizliktenŞöyle bir haykırıp kalkamadı yerindenHer düştüğünde, çöktü sadeceKaranlığa, sitemkar bir gözle baktı sadece


Sessiz çığlıklarımızla hepimiz bir yorgun savaşçıydık aslındaDokunulamayan yaralarla hepimiz verimsizdik birazSırlarımızla, saklı birer kutu gibiydik, patlamaya hazırSessiz bomba gibi sürüklüyorduk ruhlarımızı


Yorgun savaşçı belki bendim, belki o, belki sizdinizisimler ne olursa olsun öyküler aynıydı işteİhanet edilenlerle, ihanete uğrayanlardan örülü, karmaşık hayatlardıkKendimizi kitaplara adadığımızdan beridir, insanlardan kaçtığımız hayatlardık


Bir yemin etmişti yorgun savaşçı daihanete uğradığından beri, bir yeminAçmayacaktı bir gönül sayfası dahaYeni kitaplara daldıkça, örneklemeyecekti kendisini kitaplardaki hayatlardansadece okuyacaktısadece atacaktı ruhunu kitaplaraetrafına bir daha bakmamacasına


Aşk, büyük kayıplar verdirmişti yorgun savaşçıyaAnsızın bir köşe başında yapayalnız bırakmıştı, onu acılarKibritçi melankolik kız, duygusallığına ağlarken, yorgun savaşçı vefasızlara yanıyordu her köşe başındaMelankolik kz yollara vururken ömrünü, yorgun savaşçı kitaplara gömüyordu acılı ruhunuBirisi dışına, diğeri içine atıyordu tüm yalnızlığınıama hayat kibritçi kızları, yorgun savaşçıları bekleyecek kadar yavaş akmıyordu malesef


Ezik yürekleriyle, enkaza dönen ruhlarıyla hayata tutunmak onların da harcıydı ama bunun için yürek lazımdıGüçlü yüreklerAtanların, satanların karşısında dimdik duracak yüreklerve hiç eğilmeyecek bilekler


Yorgun savaşçı, yalnız adamı oynadığından bu yana, yakılan tüm kibritler havada donmaktaydıYorgun savaşçı, kendine kapandığından beridir, atılan tüm adımlar yarım kalıyordu yollarda

Karar vermek yetmiyor dedi yorgun savaşçı!Şaha kalkmak yetmiyor!

Yenilgileri kabul etmek gerekti önceZafer edasıyla terkedenlere inat

Sevmeyi bilmeyenleri unutmak gerekti önceKısır döngülere inatVe umuda yelken açmak gerektiUmutla başlamak yenidenSeven yürekleri incitmeden






Şule Meryem Canpolat