07-10-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
Kar Yağdı Yalnızlığıma
Hikayeler - Kar Yağdı Yalnızlığıma Yazısı - Ozan Aydın Yazısı - Yaşam Hikayeleri - Kar Ve Hüzün Yazıları
Kar inceden süzülerek yağdı yalnızlığıma Kar, ben içimde yalnız, dışımda kalabalıkken hafif bir müziğin derinden gelen nağmeleri gibi yağdı Kar, yalnızlığımın içli müziğini besteleyerek yağdı İçimde biriken kış, kar ekti yalnızlığıma
Yüreğimde soğuyan bir öfke, kar soğuğunun küçültemediği Buzdan bir dağ gibi öfkem… Kimlere ve nelere karşı olduğunun önemi kalmamış buzdan bir öfke Kimlere ve nelere karşı olduğunun duyulmadığı…
Kar yağdı yalnızlığıma Kar ince, içli ve hüzünlü bir müziği besteleyerek yağdı Yağmasaydı kar, barışmazdım yalnızlığımla Yağmasaydı kar, korkardım kar beyazı ölümün soğuğundan Barıştım soğukla
Oysa yalnızlık yangın demekti, titrek yelkovanın, kararlı akrebin kadranında Oysa başımda esen ateşten bir rüzgardı yalnızlık Adımlarım kızgın bir sac üzerindeymiş gibi sendelerken dumanlı bir boğuntuya kapılmasıydı yüreğimin Oysa kişisel cehennemdi yalnızlık Sözcüklerin kor ateşten damlalar gibi dökülmesi kalemimden…
Kar yağdı yalnızlığıma Oysa üşümekmiş yalnızlık, yanmaktan öte Üşümek ve kendine sarılmakmış Kalemimden dökülen donuk sözcüklerin, kimsesiz satırlarda parçalanmasıymış Soğukla barışmakmış
Güleç maskeleri bir bir dökülmüş yüzümün buzlu ve buğulu aynadaki titrek yansımasına dokundum Kırıldı aniden tüm yansımalar, yüzüm kaldı yalnızca Yalnız… Üşüyen gölgem, bir zamanlar gözyaşlarımın sızdığı duvarlarda geziniyor Kristalleşen duvarlarda geçmişten izler arıyor Karda iz sürmek zordur Kar örter tüm izleri
Kar yağdı yalnızlığıma Kar örttü tüm renkleri Bembeyaz bir perde çekti geçmişe, geleceğe de… Beyaz, yalnızca beyaz… Yalnız kaldı beyaz, tüm renkler örtülünce, benim gibi Beyaz… Düşlerin kirlenmeyen rengi…
Kar yağdı yalnızlığıma Satırlarda ateşten izler bırakan kalemim donunca, sözcüklerim kırıldı önce Dağıldı parçaları her bir köşeye Soğuyan ellerimle arıyorum her bir parçayı Hepsini bir araya getirmek ve resmin bütününü görmek istiyorum Bir yapboz tahtasının aykırı parçaları gibi dağıldı sözcüklerim Parçaları birleştirmek… Zor… Çünkü kar yağdı Kar, örttü her şeyi
Yalnızlığımı da…
Ozan Aydın
|
|
|