Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1

Anaokulu'nun Merdivenlerinde Bir Dünya 1 - Şule Meryem Canpolat


Altı yedi yaşlarında ya var ya yokMerdiven dediysem topu topuna üç-beş basamakÖmür gibi o da kısa ve geçici bir durakAnaokulu'nun iki kapısı varBir kapısından minikler diğerinden büyükler giriyor bir baştan bir başa rengarenk bir hayat"


"Le şeklinde uzun ve tek katlı bir bina burasıBir tarafı Kız meslek Lisesi öğrencilerini, diğeri bizi ağırlıyorHemen karşısında Ticaret Meslek Lisesitüm bu binaları içine alan kocaman bir bahçeOrmanı andıran ön koridorVe bu koridoru dolduran yol boyu kavaklarİnsan bakınca kavaklara, hele bir de 10 Kasımsa;

uzun uzun kavaklar

dökülüyor yapraklar

ben Atama doymadım

doysun kara topraklardiyemeden geçemiyor adeta"




6- 7 yaşlarında bir çocukelinde bir top, sakin ve donukBakmayın öyle durduğunaAslında hem korkak, hem yüreği burukİşte göründü bahçenin kenarındaTüm arkadaşları oyun oynamaktaKorku var içinde, lakin geç kalmış işte yineBir çıkış ararken ruhunun labirentlerinde, uzun boylu öğretmeni yetişiyor derdine

-Gel Meryem!

-

-Bak bugün de geç kaldın!ama madem ki top getirdin bizebugünlük de neyseYarın erken gelmelisinBu alışkanlığını terketmelisin

-


İşte "afla" gelen baharVe çocuk dolu bir cennetşimdi oyun var sadecedünyanın tüm gamları rafaArkadaşları sevinç içindeToptan dolayı mı, yoksa çocuksu bir neşe mi bu meçhul?ama hepsinin yüzü gülüyor

-Meryeemm!haydi topu aat! sesleri havada uçuşuyor


Mutlu tüm çocuklar, O da mutlukah kalabalıklarda, kah okulun merdivenlerinde bir başınaama hep umutluyarınları bilemese de, bu sıcaklık ona yoldaşİsmini hatırlayamadığı öğretmeni, olgun ve iyi bir sırdaş


Okulun merdivenlerinde bir çocukyüzü iki elinin arasında, yüreği burukHenüz gelmeyen yıllardan elemli adetadüşünceleri, masum ve hep mutluluğa dönük




uzun kavakların görkemi deli ediyor çocuğuSıra sıra dizilmiş olmaları bir nizamı çağrıştırıyor yüreğindeHep düzene aşık, uzun koridorlardan geçiyor çocuk, her sabah ve her akşam


"Bu bahçe kimbilir kaç çocuğun gülüşüne sahiplik etti?Kimbilir kaç çığlık yükseldi bu okulun bahçesinden, semayaKaç çocuk düştü içinde?ve kaç çocuk düştüğünde kalkmasını da öğrendi?"


Güneşli bir sabah daha"Güneş esirgemiyor kendini ışığa aşık, ışığa hasret, ama ışığa düşman ruhlar gibi"Kavaklar hafif esen rüzgarla çalım satıyor kenteBakın uzun boyumla ne de alımlıyım der gibiAma sonbahara az kaldıKuru kavak olmaya dayaprak yaprak dökülmeye hazırlanıyor bu kentbir tek güneş ve çocuklar hep aynıBu ahengi bozmamak için onlar hep gülümsüyorDüşse de bir çocuk, çığlık içinde azıcık sersemleyip, hemen susuyor buruşan yüzünü değiştirip, hemen gülümsüyor


"Biz büyüdük ve değişti dünya diyenler" doğru söylemişlerBüyüdük ama, bir çocuğun gülümsemesini çoktan unuttukYine de ne olsa istihza içinde "çocuk işte" demeyi ihmal etmedik, her şeyi öğrenmişçesine"


Anaokulu'nun merdivenlerinde bir çocukyaşı henüz çok küçükOkulun merdivenlerinde bir konukMerdiven dediysem, üç beş basamak ya var ya yokHayat gibi kısa basamaklar daAma umut dolu çocukBüyük aşkların hayalinde, yüreği şimdiden buruk




Şule Meryem Canpolat