Kibritçi Melankolik Kızın Hayalleri 7

Kibritçi Melankolik Kızın Hayalleri 7 Yazısı - Kibritçi Melankolik Kızın Hayalleri Şule Meryem Canpolat - Şule Meryem Canpolat Yazıları

"En büyük acılar kadar, en büyük mutluluklar da bir kapının çalınışı kadar yakındır bizePlansız yaşamak daha anlamlıdır bu bakımdanİnsan niye böyle, niye değil demeden sabretmeyi bilse her yeni şey bir süpriz gibi gelecektirdeğil sahibini üzmek, memnun bile edecektir"




Bu süprizlere hazır olmayı öğrenmişti kibritçi melankolik kız daKaldırım taşlarından, yolları vuralı ömrünü kabullenmişti süprizlerle yaşamayı


O insanları değil, hayallerini sahiplenmişti çünküEsir etmeden, esir olmadan sevmeye adamıştı ruhunuGeçtikçe yollardan, nice dramlara eşlik etmişti bu hassas ruhunice tecrübelerden geçmişti, elenmekten yorgun bedeni


Bulunca bir dost yürek, tebessümler saçardı kibritçi kızHer güzellik yeni bir kibrit tanesinin yanması demekti onun içinyanan her bir tane, bir hayalin gerçekleşmesi demekti öyle ki


Durdu melankolik kızyollar durduİçinde kaynayan nehirlertaşmak için bekleyen, yağmurlar durduUsulca bir kibrit tanesi çıkardı kutudan, tüm hayaller gerçeğe durdu


"Hayallerin sıcaklığı gerçekliğinde saklıdıradı hayal olsa da, onlar gerçek olmak için vardırherkesin büyük küçük hayalleri vardır bu yüzdenküçük bir dünyası renkli hayallerle kurulu"


Daldı melankolik kızCesur olduğu sürece, gerçekleşmesi kesin olan hayallere daldıGayret ettiği müddetçe, başarıya dönüşecek, dileklereBir dalıp bir çıktı, hayal okyanusundanhayallerle yüzmeye doyamadı


Artık ne bir evin sıcaklığı, ne sevgi dolu bir bakış? melankolik kızı olmayanlar değil, ilk defa umutları aydınlattıyanan yüreğine aldırmadan, bir kibrit, bir kibrit tanesi daha yaktıYakmaktan da yanmaktan da usanmadı OSöz verince kendine, gidenlerden kahrolmadıavunmayı öğrendi melankolik kızolanları bereketlendirmeyimutlulukları çoğaltmayı en çok da


O bu demeden hayallerinin akıcılığına bıraktı kendiniyıkadı her dalışta, kirli saydığı mazisiniHayallerle arındı melankolik kızateşe attığı, gözyaşlarıyla yıkandıKimse bilmedi melankolik kızıKimseler görmediO bazen bir kaldırım taşında, bazen sürgüncesine yollarda yürüdüetrafı ondan, o etrafından bihaberdiHerkes dünya telaşındamelankolik kızlar kimin umrunda?


Yine de seven yürekleri bilen yürekliler de vardı alemdeMelankolik kızları görenler de vardıKibrit tanelerine karşılık, ateşli gönüller de vardıyaktıkça kavrulanyandıkça savrulangerçek olmasına hayallerin, bir adım kala, tek bir kalpte sükun bulanlar da vardı


Uzun yollardan, soğuk kış günlerinden sonra bahara yüreğini açmanın sevinci vardı melankolik kızdayeryüzüne düşen cemreler kadar hissedardı o da mutluluklardanYeşermenin, meyve vermenin sevinciydi bu şenlikolmaz sanılan hayallerin gerçekliğiydi bu güzelliklerİşte şimdi manidardı, geçmişteki hezimetlerişte şimdi yenilgilere değerdi, baharla gelen yeniliklerherkese cemre düşmez bazençöllere durmuşsa bir de insanızdırabı bilmeyen, cemreyi bilemezbeklemekten yorulanlar asla meyve veremez


"Helal mutluluklara günahlardan geçilirdi bazensevaplardan da günahlardan da geçmeden hakka varılamazdı samimice işte bu yüzden"


Temiz hayallerini süsleyen temiz hayatları olsun istemişti tüm kibritçi melankolik kızlarBunun için bir ömür beklemişlerdi şüphesizhayalleri kirlenmesin diye arzularından vazgeçmişti bir çok melankolik kızYüreklerine verdikleri bir sözdü buSadece nezafete önem verenlerin gittiği bir yoldu bu


Günahlarına rağmen yürüdü melankolik kızdurmamaya and içtiAğaçlara, kuşlara anlattı sevmenin günahınıağaçlar, kuşlar; söylememeye and içtibu kadar derinden sevince yürekler, melekler bir olup tebessümle inmeyemeydan okuyunca sevenler, şeytanlar geri çekilmeye, and içtiBütün yeminlerin ötesinde, delice seven kullarını affetmeye rahman!, taa ezelden and içti


İnandı melankolik kız saflığadürüstlük gerektiren sınavaödün vermedi güzelliktenDünya, sonsuzluğa and içti



Şule Meryem Canpolat