Açılmamış Yeşil Yapraklar

Açılmamış Yeşil Yapraklar Yazısı - Açılmamış Yeşil Yapraklar Şule Meryem Canpolat - Şule Meryem Canpolat Yazıları

Göğün mavisi ürkütürdü beni küçükkenO enginlik korkuturdu düşlerimiBaktıkça kaybolacağımı sanırdım mavilerin içindeÜşürdüm ansızın, bana boşluk gibi gelen, derinliklerin içindeGökyüzü umutlarımızın merkezi olsa da, kıskanırdım kuşların uçuşlarınıBizden farklı olarak onlara takılmış kanatlarınıBir kuş değildim biliyorum ya da bir gökyüzüAma onlar kadar sevdim ben de umudu ve özgürlüğüBüyüdükçe, benim de hakkım olduğunu düşündüm mavi hayaller kurmayaKimseyi takmadan uçan kuşlar kadar, hayatıma hakim olmayaŞimdi açılmamış yeşil yaprakları sayıyorum dünlerden kalmaKırılan kanatlarımı sarıyorum, yaralı bir kuş gibi


Oysa açılmayı bekleyen sayfalarla tamamlanır hayatlarGerçekleştikçe birer birer, yeşerir umutlarHayallerimiz mavi sayfalarda, yıldızlar gibidir bazenBazen de, yeşil yaprakların arasında açan çiçekler gibiBaktıkça doyamayız öyle kiGerçek olmasını isteriz, geçmişten beri


Renklere karşı kör olanlar, hayallerinde de isteksizdirlerHerkes güzel şeyleri istese de hayat yolunda, çok az kişi gider hayallerinin peşindenHep açılmayı bekleyen sayfalarla, kalırız biz deYeşiller, maviler karışır birbirine




Açılmamış sayfaların arasında geziyorumKiminde zamanın, bir ucuna atılmış duaları, kiminde başlayamadan bitmiş adımları buluyorumOdalarında geziyorum çocukluğumun, geleceğe uzanan bir koridor buluyorumBen çocukluğumun yürüdükçe büyüyen, koştukça genişleyen odalarını, koridorlarını seviyorumHayal hayali açardı o odalardaÇocuklar, neşeyle koşardı koridorlarında


Pencerenin perdesinden şekiller çıkarır, küçük mutuluklar kurardım o odalardaBazen bir adada, bazen yemyeşil bir ormanda büyütürdüm hayallerimiAçılmayı bekleyen yeşil yaprakları yürütürdüm su dolu havuzlardaRüzgar gülümü, çamurdan bebeğimi ve yarınlara kurulmuş düşlerimi hiç ayırmazdım yanımdanAçılmamış sayfa kalmasın diye, güçlü duygularla vururdum her sabah karayaDalgalarımı toplardım bir sabah ansızınVe kendime akardım, vuracak sahil bulamadığımda


Şöyle doya doya çarpamadık, sevdiklerimizin koyunaBüyük hayallerden ve insanlardan korkanlarla beraber yaşadık yıllarcaBirbirine uzak ama yanyanaSöyleyemedik, korkular depreşmesin diye içten sevgimiziDuvarlar örülecek diye, bizi aşan cesaretimiziKorkaklarla aynı dünyada büyüdükOnlar sustukça, susturmayı seçtilerBiz sevdikçe, sevilmeyiAramızda bir susluk pay kaldıSevgiyi bilmeyen yürekler bizi yaraladı



Yeşil yapraklar, mavi sayfalarHepsi taze, hala hayattalarBiraz umut, biraz cesaretSanma herşey bitti, başlamak için çok geç!Zamanını bekleyen dualar gibidir açılmayı bekleyen yapraklar daBizi bekliyor güzel bir gelecek, mavi sayfalarda


Şimdilerde daha sıkı sarılıyoruz umutlarımızaAdım adım yaklaşıyoruz, yarınları güzelleştirecek hayallerimizeKuş titrekliğinde bekliyoruz bizi bekleyen sürprizleriTakmıyoruz artık yoldan gelip geçenleriUmudu ve huzuru bilmeyenleriEn çok, kendimizi ciddiye alıyoruz şimdiKapalı kalmasın diye, ellerimizle boyuyoruz sayfalarıÖnce kendimiz götürüyoruz, huzuruUmut oluyoruz, yeşersin diye çiçekler, kalem tutan ellerimizleArtık hiçbir şey ukde kalmasın istiyoruz gönüllerdeSiyahlar, griler olmasın hayat defterinde



Çocukluğumun koridorlarında bir kelebekKonuyor ansızın omzuma, birazcık ürkekKanatlarını havalandırıyor dost topraklardaBirbirimize bakıyoruz aynı andaVakti gelmiş müjdeler gibi gülümsüyor önceKendinden emin, kanat çırpıyor sonraBir kelebeğin uçuşu kadar serin hayallerle kendime dalıyorumOmzuma konan müjdeyi, yürekten sarıyorumÇok seviyorum kelebeği ve çiçeğiBekliyorum yeniden konacağı günleri


Umut, yaprak ve güneşHepsi aynı, hepsi kardeşHangisini istersen onu seç!Gelecek, aşkla harekete geçenleri bekleyecekSen geç kalmadan varanlardan olHer sayfasıyla tarih yazanlardanKirletme hiçbir yaprağı, zayi etme ne olur, sana sunulmuş bu hayatı


"Biraz aşk, biraz umutİşte hayat defterinin renkleriSeni bekliyor mavileri, yeşilleriÖnce içten gülümseSonra koş, sevgiyleİyi günler seninle!Sen yürekten istedikçe!"


Şule Meryem Canpolat