Yalnızlığıma İnat Dostlarım Var

Yalnızlığıma İnat Dostlarım Var Yazısı - Yalnızlığıma İnat Dostlarım Var Ayşe Sönmez Bulut - Ayşe Sönmez Bulut Yazıları

Hava soğuk ve çok bulutluKaranlık biraz daBen üşüyorum,kalorifer yanıyor oysaDışarıda hafif hafif yağmur başlıyorBen daha çok üşüyorumNeden bu kadar üşüyorum?Ellerim neden buz gibi?


HastayımVe yalnızımÜşümemin sebebi bu olabilir mi?Çok üşüyorum gittikce daha çokGittikce daha çok hissediyorum yalnızlığımı Ağrılarım arttıkça daha çok üşüyorum,daha çok yalnız kalıyorum


Kimsenin aramaması doğal değil mi?Söylemedim ki kimseye hastalığımı Anneme,kardeşlerime,arkadaşlarıma söylemedim ki nereden bilip arasınlarHasta olmadan arasınlar mı istedim ne,onlara ihtiyacım olduğunu kendileri anlasınama nasıl?nasıl anlasınlar? Anlasalar da değişen bir şey olmayacak Yalnızım ve üşüyorum Yağmur hızını arttırdı iyiceBana inat


Bir bardak çay olsa şimdi sıcacıknasıl iyi olurduIsınırdım belkiama yalnızım çayın bir anlamı yok kiBeni ısıtacak,bir dost yüz,dost tebessümü Şimdi çalsa kapının zili,karşımda sıcacık bir gülümsemeyle bir dost,"ben geldim "dese Dünyalar benim olacak,bulutlar gidecek,dinecek yağmurlarNeden bu kadar duygusalım bugün?Hava mı böyle karamsar etti beni?Hastalığım mı?Yoksa yalnızlığım mı?


Düşünürken derin derinacırken kendi yalnızlığıma düşüncelerimi telefonun zili böldüAhizeyi elime aldım"Alo" derken sesim titriyorduKarşımda arkadaşım:"neler yapıyorsun?nasılsın?"dedi Sesimin titremesine engel olmadım"İyiyim"derken gözlerim de dolmuştuo,görmese de"iyi değilsin,senne var?"dedi"Bir şey yok" dememe inanmadı"hemen geliyorum,aç kapıyı "dediğinde ise çoktan koşmuştum kapıya Bir kaç dakika sonra merdivenlerde görünmüştü bileYüzündeki tebessüm ısıttı beniElinde bir tabak fırından yeni çıkmış kek vardıİçeri girdi,yağmurlar dindi,güneş tekrar doğdu,ellerim sıcacık oldu Sanki ağrılarım bile dinmişti


Kendi elleriyle çay demlediKarşılıklı çayımızı içtikEllerine sağlık kek de çok güzeldiKonuştuk havadan sudan Güldük bol bol,hem de ağlanacak halimize


Bir dost yüzü,dost sesi,dost gülümsemesi tüm karamsarlığıma son vermişti Veda edip giderken tüm sıcaklığı ile sarıldıKaç saat geçti gideliama hâlâ sıcacık ellerim


Yine yalnızdım ama en azında beni merak eden,sesimden iyi olmadığımı anlayıp koşacak dostlarımın varlığı her şeye,hastalığa,yalnızlığa dayanma gücü verdi banaArtık daha güçlüydüm,daha az ağrım var,üşümüyorumyalnızlığıma inat mutluyumÇünkü arkadaşlarım,dostlarım var Çok zenginim ben


Ayşe Sönmez Bulut