Mesele

Mesele Yazısı - Mesele İclal Aydın - İclal Aydın Yazıları

Ne zamandır söyleyip duruyordum Kedi istiyorum, kedi istiyorum diye Bir zamanlar beyaz İran kedim vardı Pek mutluyduk Mecburen ayrıldık Kızım da ben de alerjik bünyeliyiz ama buna rağmen kediyle yaşamanın yollarını bulamaz mıyız acaba diye düşünmekteydim Kızım büyüdükçe iyileşiyordu zira


Derken kızıma gelen bir hediye sepetinin içinden bembeyaz tüylü, yumurcak bir iran kedisi fırladı İki buçuk aylık bir şey Nasıl mırıl mırıl, nasıl sevinçli, nasıl hoplayıp zıplıyor Böyle oyuncu kedilere, sevimli çocuklara bayılırım Kim bayılmaz diyeceksiniz Bir de güzel ki afacan


O koltuktan bu koltuğa, o odadan bu odaya koşturup duruyor


Gören âşık oluyor


İlk üç gün şahane geçti


Dördüncü gün daha az miyavlar, daha çok uyur oldu


Beşinci gün yattığı yerden kalkmıyor, mamasını pek az yiyordu


Gözlerinin o güzelim mavisi gitti


Zaten iki avucumun içini dolduruyordu bütün varlığı, iyice küçüldü


Sabahı zor ettik Kaptım götürdüm veteriner hekime İğneler, dereceler, sırada bekleyen bir köpeğin havlamaları Evladım benim, “nerelerdeyim ben“ diye iyice korktu Büzüştü kaldı


Bütün ev halkı gözüne bakıyoruz şimdi Ama o giderek kötüleşiyor


Çok üzülüyoruz


***


Twitter’da kedimizin bir fotoğrafını paylaşmış, sonra da isim önerileri istemiştim Çok hastalandığında götürebileceğimiz en yakın ve en güvenilir hekim sorusuna yanıt aradım aynı mecrada


“İnsanlar ölüyor bu ülkede, kediden bize ne” diye yazan da oldu “beter olur inşallah” diyen de


Yardımcı olmak isteyen onlarca kişi de vardı öte yandan İstanbul’un en güvenilir veteriner hekimlerini sıraladılar Merak ettiler, sordular, ilgilendiler Sağolsunlar


Ama “ülke gündemiye ilgilen hanım, bırak kediyi köpeği” zihniyeti var ya


Artık sinirlendirmiyor beni


Yine de üzülüyorum hâlâ


***


Dünyanın her yerinde insanlar ölüyor Ben de öleceğim Dünyanın her yerinde yoksululluk var, şiddet var Ben de yaşadım, ben de gördüm Dünyanın her yerinde birileri sadece makarna yiyebilirken birileri onu bile bulamıyor


Ama


Yerküre bir tek insana ait değil işte!


Bir kediye, bir kuşa, bir karıncaya zerre değer vermeyenin insanlığından da şüpheliyim ben artık


Kedi sevmek, bir hayvanla, başka bir türle iletişim kurmak, onu anlamaya çalışmak, onunla birlikte yaşamaya gayret etmek nasıl ötelenebilir, nasıl küçümsenebilir anlamıyorum ki?


***


Acıkırsınız Çorba içersiniz Tuvalete gidersiniz Gülersiniz Nezle olursunuz Sevinirsiniz Üzülürsünüz Bir teselli ararsınız Bir film izlersiniz Bir kitap okursunuz Bir telefon alırsınız Güneş açar, yağmur güzel kokar, martı havalanır Bir güzel gelir hayat gözünüze


Hayatı ciddiye almak, başka türlerin varlığına inanmak ve onları da en az insan cinsi kadar önemsemekle olur


Ha


İnsan olarak kendisine benzemeyen diğer bir insanla geçinemeyenler, komşuyu öteleyenler; kediye, köpeğe yaşam hakkı da neymiş diyenler Türkiye’nin doğusundaki her felaketi “hak edilmiş bir sonuç” olarak görenler


Onlar hayvan sevmese, insan sevse ne olur?



İclal Aydın